عوامل اجتماعي و فردي مؤثر بر نگرش روستاييان شهرستان مريوان در خصوص محيط‌زيست

زمينه و هدف: انسان در طول تاريخ، همواره در محيط زيست تصرف كرده و آن را مطابق نياز خود تغيير داده است. حفظ محيط زيست يك تلاش ملي است كه نيازمند مشاركت همه مردم مي باشد. بسياري بر اين باورند كه مشكلات محيط زيستي در باورهاي اجتماع در اين خصوص ريشه دارد. روش بررسي: تحقيق توصيفي پيمايشي حاضر باهدف سنجش تأثير عوامل فردي و اجتماعي بر نگرش خانوارهاي روستايي در خصوص محيط‌زيست صورت گرفت. جامعه آماري تحقيق، كليه خانوارهاي روستايي شهرستان مريوان بودند (11228=N) كه با استفاده از فرمول كوكران حجم نمونه‌اي برابر با 250 نفر محاسبه و از طريق روش نمونه‌گيري چندمرحله‌اي تصادفي انتخاب و موردمطالعه واقع شدند. سرمايه اجتماعي، نگرش و دانش محيط زيستي از طريق شاخص سازي تركيبي سنجيده شدند و از تحليل رگرسيون خطي چندگانه براي تحليل داده‌ها استفاده شد.يافته ها: نتايج نشان داد كه اكثريت روستاييان (90.8 درصد) داراي نگرشي مساعد و مثبت در خصوص محيط زيست هستند. دانش  85.2 درصد از پاسخگويان در خصوص محيط زيست در سطح زياد بود. سرمايه اجتماعي از ديد اكثريت روستاييان در سطح متوسطي وجود داشت. تحليل رگرسيوني نيز نشان داد كه چهار متغير دانش، مشاركت اجتماعي، اعتماد اجتماعي و استفاده از منابع اطلاعاتي 41 درصد نگرش رستاييان در خصوص محيط زيست  را تبيين مي‌كنند.  بحث و نتيجه گيري: نگرش افراد يكي از مباحث پايداري و حفاظت از محيط زيست است. با توجه به مساعد بودن نگرش روستاييان و بالا بودن دانش آنها پيشنهاد مي گردد كه مسئولان نشست هاي عمومي را با حضور فعال‏تر روستاييان برگزار كنند.