نقش ابعاد سرشت و منش و خوددلسوزي در پيش‌بيني كيفيت زندگي زنان مبتلا به دردهاي اسكلتي عضلاني

هدف از پژوهش حاضر بررسي نقش ابعاد سرشت و منش و خود دل سوزي در پيش بيني كيفيت زندگي زنان مبتلا به دردهاي اسكلتي عضلاني بود. اين تحقيق توصيفي از نوع همبستگي است. جامعه آماري پژوهش كليه بيماران مبتلا به دردهاي اسكلتي عضلاني مراجعه كننده به مراكز درماني شهر اردبيل بود. .نمونه پژوهش 210 نفر بيمار مبتلا به درد اسكلتي عضلاني بود كه به صورت در دسترس انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده ها از پرسشنامه خوددلسوزي ريس و همكاران (2011)، ابعاد سرشت و منش كلونينجر و همكاران (1994) و كيفيت زندگي سازمان بهداشت جهاني (1989) استفاده شد. داده هاي پژوهش با روش ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چند گانه تجزيه و  تحليل شدند.نتايج تحليل رگرسيون نشان داد كه خوددلسوزي (31%)، ابعاد سرشت (22%) و ابعاد منش (31%) از واريانس مشترك كيفيت زندگي را تبيين كردند.اين يافته ها بيان مي‌كند كه دلسوزي به خود و ابعاد سرشت و منش نقش قابل ملاحظه اي در پيش بيني كيفيت زندگي بيماران مبتلا به دردهاي اسكلتي عضلاني دارد. اين نتايج تلويحات مهمي در زمينه پيشگيري، آسيب شناسي و مقابله باليني درد دارد.