تحليلي استعاره اي از مكتب در گفتمان حزب جمهوري اسلامي

اصطلاح مكتب در دهه نخست پس از انقلاب اسلامي در فضاي جامعه ايران و در گفتمان حزب جمهوري اسلامي بسيار پرتكرار و مهم است. در اين مقاله به بررسي معنا و جايگاه مكتب پرداخته‌ايم. براي اين منظور، با مفروض گرفتن نظريه استعاره مفهومي و استفاده از روش تحليل انتقادي استعاره به دنبال پاسخ به اين سؤال هستيم كه «مكتب در گفتمان حزب جمهوري اسلامي چه معنا و جايگاهي دارد؟» پژوهش از نوع كيفي است و فرضيه‌اي را آزمون نمي‌كند. نويسندگان به اين نتيجه رسيده‌اند كه مكتب در گفتمان حزب جمهوري اسلامي اشاره به برداشتي از اسلام دارد كه بر خالص، به‌روز و انقلابي بودن، توجه به مسائل اجتماعي و سياسي، لزوم اجراي فقه و حاكميت فقيه در جامعه تأكيد دارد. استعاره‌اي بنيادي است كه منطق زيرين گفتمان حزب را شكل مي‌دهد. جايگاه آن با حوزه‌هاي مبدأ راهنما، معيار، تكيه‌گاه، رزمنده، سلاح و زيربنا فهميده مي‌شود و منبع دانشي براي تفكر و عمل فراهم مي‌كند كه تمام مناسبات فردي، اجتماعي و سياسي بايد براساس آن تنظيم شوند.