تحليل الگوي مشاركت سياسي در جمهوري اسلامي ايران (۱۳۸۴- ۱۳۹۸)

اولين جلوه مشاركت سياسي رسمي، در دوران قاجاريه با مفهوم مشروطه‌خواهي رقم خورد. بر اين اساس، جامعه ايراني، فرهنگ توسعه سياسي را در خود داشته است. پرسش مهم اين پژوهش، فهم الگوي مشاركت سياسي ايرانيان در دوران جمهوري اسلامي با مراجعه به پيمايش هاي ۱۳۸۴ الي ۱۳۹۸ است. روش پژوهش از نوع فراتحليل و روش تحليل نرم‌افزار cma2، جامعه آماري شامل ۱۰۴ سند تحقيقاتي انتشار يافته كه با روش نمونه‌گيري تعمدي (غيراحتمالي)، ۷۰ مطالعه به عنوان جامعه آماري در بازه زماني ۱۳۸۴ الي ۱۳۹8 با كنترل اعتبار، روايي، كيفيت سند انتخاب شدند. نتايج نشان مي دهد كه مشاركت سياسي در سطح بالا (۲۹ درصد)، متوسط (۳۶ درصد)، پايين (۳۵ درصد) قرار دارد و همچنين بين عوامل اجتماعي (۰.۲۰۲)، سياسي (۰.۱۴۱)، اقتصادي (۰.۱۸۱)، فرهنگي (۰.۱۳۹) و رواني (۰.۲۵۹) با مشاركت سياسي رابطه معني‌داري وجود دارد. درنهايت اندازه اثر كلي پژوهش معادل ۰.۳۵۵ (سطح بالا) است.