رويكرد قرآن به اصلاح و تربيت مجرمان (الگوي قرآن‌درماني مجرمان)

از مهمترين مباحث در حوزه علوم جنايي «اصلاح و درمان مجرمان» است كه امروزه بيشتر به معناي بازپروري و انجام فعاليت‌هاي لازم به منظور بازگشت آنان به زندگي اجتماعي سالم مي‌باشد؛ اين درمانگري تنها معطوف به درمانگري رواني نيست؛ بلكه همه اقداماتي آموزشي فني و حرفه اي و مشاوره اي و.. را دربرمي گيرد. واكاوي اين مهم در قرآن كريم موضوع اين مقاله است كه با روش توصيفي تحليلي و با استخراج و تحليل گزاره‌هاي قرآني و رواي مرتبط مي‌كوشد تا نگرشي كلي بر ابعاد مهم اين بحث ارائه دهد. يافته‌هاي پژوهش حاكي از اين است كه قرآن به سبب اتصاف به «شفا» و «رحمت»، ابعاد گوناگون آن همچون: الفاظ (تلاوت و قرائت و استماع) و محتوا (معارف و آموزه‌هاي غني قرآني) مي‌تواند به‌عنوان يك الگودر درمانگري مجرمان، در كنار ديگر الگوهاي بشري، مطرح شود كه البته در مقايسه، از ويژگي‌هاي قابل توجهي برخوردار است. استخراج دقيق مباني و اصول و مكانيزم ها و روشهاي اصلاحي قرآن و آزمون عملي آنان نيازمند پژوهش‌هاي فراوان ديگري است