كنش‌هاي دراماتيك جسمي (غير كلامي) در قرآن از منظر جيمز تامس

قصص قرآن داراي جنبه هاي نمايشي بوده و مي توان آنها را از اين جهت مورد بررسي قرار داد. واژه نمايش در يوناني صرفاً به معناي كنش است. كنش به‌عنوان مهم ترين عنصر درام است. جيمز تامس، نظريه پردازي است كه بر اساس روش فرماليستي، متن نمايشي را مورد بررسي قرار مي دهد. او در توضيح عمل شخصيت، از كنش هاي دراماتيك جسمي نام مي برد. كنش هاي جسمي، كنش هايي هستند كه به‌صورت غيركلامي بيان مي‌شوند. اين پژوهش با هدف تبيين كنش هاي جسمي در قصص قرآن، تلاش دارد تا به اين پرسش اساسي پاسخ دهد كه وجه نمايشي كنش هاي جسمي در قصص قرآن چيست؟ در نهايت به اين فرضيه دست يافت كه آيا قصه‌هاي قرآن داراي وجوه دراماتيك است يا خير. روش تحقيق به‌صورت تجزيه اطلاعات و به‌صورت استقرائي ـ تفسيري و روش توصيفي ـ تحليلي است. نتايج تحقيق نشان مي دهد كنش هاي جسمي مانند هبوط حضرت آدم (ع)، كشتي حضرت نوح(ع) در قصص قرآن داراي ارزش دراماتيك بوده و مي توان از اين كنش ها در خلق موقعيت هاي نمايشي بهره برد.