بررسي اثر نانوذره پلي‌اتيلن ايمين بر زنده‌ماني و مورفولوژي سلول‌هاي عضله صاف عروق

زمينه و هدف: امروزه نانوذره پلي‌اتيلن ايمين (PEI) براي انتقال ژن با كارايي بالا مورد استفاده قرار مي‌گيرد. اين نانوذره به واسطه گروه‌هاي آمين باردار مي‌تواند اثرات توكسيكي بر سلول داشته باشد. در اين مطالعه اثر نانوذره پلي‌اتيلن ايمين بر زنده‌ماني و مورفولوژي سلول‌هاي عضله صاف (VSMC) مورد ارزيابي قرار گرفت. روش بررسي: ابتدا سلول‌هاي عضله صاف عروق كشت شدند و سپس توسط نانوذره در دو حالت PEI تنها و حاوي اليگونوكلئوتيد ترانسفكت شدند. پس از 24 ساعت با استفاده از روش‌هاي MTT و ميكروسكوپ الكتروني ميزان زنده‌ماني و مورفولوژي سلول‌ها مورد ارزيابي قرار گرفت. براي آناليز داده‌ها از آزمون آناليز واريانس يك‌طرفه و آزمون تعقيبي توكي استفاده شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد نانوذره تنها، با ايجاد سميت براي سلول‌ها ميزان زنده‌ماني را به صورت معني‌داري كاهش داده است (P 0/0001)و همچنين تصاوير آن نشان‌دهنده مرگ و آپوپتوز سلولي بود. اما نانوذره حاوي اليگونوكلئوتيد اثر سميتي بر ميزان زنده‌ماني سلول‌ها نداشت (0/7414=p). تصوير ميكروسكوپ الكتروني آن نيز شكل سلول را نرمال نشان داد. نتيجه‌گيري: درمجموع، اين مطالعه نشان داد اثر سميت PEI بر سلول‌هاي VSMC با اتصال توالي اوليگونوكلئوتيد و درنتيجه خنثي‌سازي بارهاي مثبت گروه آمين، مهار مي‌شود.