الگوي ناحيه نوآوري دانشگاهي به‌منظور تحقق سياست‌هاي دانشگاه كارآفرين

اقتصاد مبتني بر نوآوري تغييرات اساسي و فرصت‌هاي متنوعي را براي شهرها وكسب‌و‌كارها به همراه داشته است، به‌گونه اي كه امروزه شهرها براي جذب نسل جديد فناوري مورد نياز شركت‌ها و صنايع‌شان به مدل نوآوري مبتني بر نزديكي و مجاورت روي آورده‌اند، جايي‌كه استعدادهاي موردنياز آن نيز سبك زندگي و فعاليت در محيط‌هاي شهري را ترجيح مي دهند و دانشگاه‌هاي كارآفرين، نوآور و داراي مسئوليت اجتماعي يكي از ابزارهاي كليدي جهت تحقق اين اهداف خواهندبود. هدف پژوهش حاضر، ارائه الگوي ناحيه نوآوري دانشگاه تهران به‌منظور تحقق سياست‌هاي دانشگاه كارآفرين است. اين پژوهش با رويكرد كيفي و با روش تحليل محتوا انجام شده و ابزار گردآوري داده‌ها بررسي متون و مصاحبه با خبرگان بوده است. به‌همين منظور پس از بررسي مطالعات پيشين، 10 نمونه مطرح جهاني در زمينه ايجاد ناحيه نوآوري بررسي شده سپس مصاحبه‌هايي با خبرگان حوزه نوآوري در كشور صورت گرفت. با كدگذاري داده‌هاي حاصل از بررسي متون و مصاحبه ها، الگوي ناحيه نوآوري براي دانشگاه تهران شامل 10 عنصر حاكميتي، سياست‌گذاري، مديريتي و نظارتي در ناحيه نوآوري، كاركردهاي ناحيه نوآوري، ويژگي‌هاي ناحيه نوآوري، موانع راه‌اندازي و توسعه ناحيه نوآوري، خوشه‌هاي ناحيه نوآوري، بازيگران ناحيه نوآوري، ارتباطات ناحيه نوآوري، تامين مالي ناحيه نوآوري  تجاري‌سازي ايده‌ها و تمايزهاي ناحيه نوآوري دانشگاه تهران ارائه و در نهايت بر‌مبناي يافته‌ها، پيشنهادهايي به‌‌منظور ايجاد و توسعه ناحيه نوآوري دانشگاه تهران بيان شد.