نگرش مشتريان همراه‌بانك و تاثير آن بر قصد استفاده

شرايط نوسان‌گرايي كرونا و رشد فراگير فناوري اطلاعات، موجب تقويت خدمات بانكي به مشتريان از طريق تلفن همراه شده است. با اين حال، نگراني‌هايي در مورد نگرش و قصد مشتريان به استفاده از همراه بانك وجود دارد. پژوهش كاربردي حاضر با هدف بررسي اين موضوع به اجرا درآمده است. روش تحقيق در اين پژوهش، كمي از نوع پيمايشي و جامعه آماري، كاركنان دانشگاه زنجان بودند. با استفاده از فرمول كوكران، تعداد نمونه‌هاي آماري 202 نفر محاسبه شد كه به روش غيراحتمالي از نوع در دسترس به پرسش‌ها پاسخ دادند. ابزار، پرسشنامه استانداردي بود كه به دليل بومي‌سازي، در اين پژوهش مجدداً روايي و پايايي آن تاييد شد. روايي همگراي سازه‌ها با استفاده از معيار ميانگين واريانس استخراج‌شده (AVE) بالاتر از مقدار ملاك ۴/۰ مورد تاييد قرار گرفت و پايايي نيز با آلفاي كرونباخ (۸۷۸/۰ بالاتر از 7/0) و پايايي تركيبي (CR) بالاتر از مقدار استاندارد ۶/۰، مورد تاييد قرار گرفت. با استفاده از نرم‌افزار PLS يافته‌ها نشان داد، سودمندي درك شده، سهولت استفاده ادراك شده، تاثيرات اجتماعي و تسهيل شرايط، بر نگرش نسبت به همراه بانك تاثير مثبت و معنا‌داري گذاشته، اما تاثير درك شايستگي، خيرخواهي و امنيت و حريم خصوصي بر نگرش نسبت به همراه بانك، معنا‌دار نبود. همچنين نتايج بيانگر تاثير نگرش نسبت به همراه بانك بر قصد استفاده از همراه‌بانك بود.