تاثير سازوكارهاي يادگيري سازماني بر ظرفيت نوآوري استراتژيك

تغيير و دگرگونيِ با شتاب از ويژگي‌هاي اين هزاره است. لازمه ايجاد تغيير آگاهي و دانش است تا بتوان از طريق آن به خلق ارزشي جديد مبادرت نمود تا در ميان رقبا سهمي كسب نماييم. هدف يادگيري سازماني توانمندسازي مديران و كاركنان سازمان‌ها براي مقابله با محيط پرتلاطم تجاري و برتري رقابتي و پويايي سازمان است. تنها منبع قدرت و ماندگاري سازمان‌ها، يادگيري بهتر و سريع‌تر نسبت به رقباست. هدف اوليه يادگيري سازماني افزايش كميت و كيفيت عملكرد است كه قابليت‌هاي استراتژيك را افزايش مي‌دهند و شركت را به تقويت يك موقعيت مزيت رقابتي و بهبود نتايج قادر مي‌سازد. با توجه به نقش و اهميت نوآوري استراتژيك در توسعه و بهبود سازماني و به دليل اهميتي كه نوآوري استراتژيك در كسب مزيت رقابتي پايدار دارد، اين تحقيق بر آن است كه به بررسي تاثير يادگيري سازماني بر ظرفيت نوآوري استراتژيك بپردازد. جامعه آماري تحقيق كاركنان شركت‌هاي دانش بنيان حوزه نانو است كه بر اساس فرمول نمونه‌گيري كوكران حجم نمونه آماري 164 نفر تخمين زده شد. تحليل‌ها با استفاده از نرم‌افزارهاي ليزرل به منظور ارزيابي مدل معادلات ساختاري و PLS براي تحليل رگرسيون صورت گرفت. يافته‌هاي به دست آمده حاكي از آن است كه رابطه مثبت و معناداري بين متغيرهاي تحقيق وجود داشته و سازوكارهاي يادگيري سازماني در ظرفيت نوآوري استراتژيك تاثيرگذار است.