تدوين راهبردهاي مديريت دانش با عوامل محيطي سازمان‌هاي نظامي

پيشرفت و ارتقاء در زمينه داشتن نيروي كار متخصص و فناوري‌هاي پيشرفته در پيشبرد مأموريت و ارتقاء سطح توان رزمي و بهبود عملكرد آن ها نيازمند بهره‌گيري از مديريت دانش و وجود سامانه‌اي است كه در آن دانش سازماني بتواند به‌راحتي خلق، كسب و ذخيره‌سازي شود و در جريان فعاليت‌هاي مختلف سازمان‌هاي نظامي مورد استفاده قرار گيرد. بر اين اساس ارتش جمهوري اسلامي نيز براي پيشبرد اهداف خود در خصوص مديريت دانش، نيازمند الگويي جامع، كامل، كاربردي و متناسب با اهداف راهبردي خود است كه در اين پژوهش در نظر است بر مبناي چشم‌انداز و مأموريت خود اين مهم تحقق يابد. بنابراين مقاله حاضر به دنبال تبيين عوامل محيطي مؤثر بر تدوين راهبردهاي مديريت دانش سازمان‌هاي نظامي است. اين پژوهش از نوع كاربردي و از نظر ماهيت و روش انجام آن بر مبناي روش توصيفي پيمايشي با رويكرد تحليل آميخته داده‌ها انطباق دارد. براي اين منظور، با بررسي ادبيات و پيشينه مرتبط با اين حوزه، به بررسي تدوين چشم‌انداز و مأموريت مديريت دانش، تدوين عوامل محيط داخلي و خارجي مؤثر بر تدوين راهبرد مديريت دانش و اولويت‌بندي آن ها در سازمان‌هاي نظامي از طريق تحليل سوات ((SWOT، تحليل رجحان ترتيبي با تشابه به پاسخ ايده‌آل تاپسيس (TOPSIS) و با استفاده از نرم‌افزار SPSS پرداخته شد. نتايج نشان مي‌دهد كه وضعيت فعلي مديريت دانش در سازمان‌هاي نظامي در حالت تهاجمي بوده كه بر اساس آن راهبردهاي مديريت دانش در سازمان‌هاي نظامي تدوين و اولويت‌بندي شدند.