تحليل پويايي نظام حمايت در ساختار منابع انساني پارك‌هاي علم و فناوري ايران

هدف از پژوهش حاضر بررسي ساختار پوياي نظام حمايت در ساختار منابع انساني پارك‌هاي علم و فناوري با استفاده از پويايي‌شناسي سيستم‌ها و مدل‌سازي گروهي است. تحقيق حاضر بر مبناي رويكرد پويايي‌هاي سيستمي و از روش مدل‌سازي گروهي انجام پذيرفته است. اين پژوهش از نظر روش انجام، يك پژوهش آميخته (كيفي و كمي) و از نظر هدف نيز، يك پژوهش كاربردي است. به‌منظور انجام پژوهش حاضر، با استفاده از نظر خبرگان در مصاحبه‌هاي عميق مدل‌سازي گروهي، بازتعريف مسئله و همچنين تدوين فرضيه پويا و مدل‌هاي مختلف پويايي‌هاي سيستمي (شامل نمودار رفتار در طول زمان، تصوير غني، نمودارهاي علت و معلولي و جريان) طراحي گرديد. براي اين منظور طبق نظر وينز و گري از مشاركت گروه 8 نفره استفاده شد كه اعضاي آن به‌صورت هدف‌مند در دسترس انتخاب شدند كه شامل دو مدير از ستاد پارك، دو مدير از شركت‌هاي فناور، دو كارمند از شركت‌هاي فناور و دو فارغ‌التحصيل دانشگاه بودند. يافته‌هاي اين پژوهش در قالب گام‌هاي مدل‌سازي پويايي‌شناسي سيستم‌ها با استفاده از نرم‌افزار ونسيم تجزيه ‌و تحليل شدند. نتايج حاصل از مدل‌سازي سبب شناسايي سه راهكار ميرا شدن حمايت‌هاي پارك در كنار توسعه خدمات پارك، ايجاد كانون ارزيابي و توسعه نيروي انساني و توسعه نهادها و فرآيندهاي آموزشي پارك‌هاي علم و فناوري گرديد.