طراحي مدل تلفيقي ارزيابي عملكرد واحدهاي تصميم‌گير سازماني

محيط پيچيده امروز، سازمان‌ها را با چالش رسيدن به اهداف مواجه مي‌كند. وجود نظام ارزيابي عملكرد براي پايش عملكرد سازمان در دستيابي به اهداف اجتناب ناپذير است. بنابراين هدف اصلي اين مقاله ارائه مدل تلفيقي براي ارزيابي عملكرد واحدهاي تصميم گير با قدرت تفكيك‌پذيري مناسب (مورد مطالعه: موسسات آموزش عالي) است. پژوهش از حيث روش جنبه توصيفي تبييني دارد. از لحاظ جهت‌گيري پژوهش توسعه‌اي است. جامعه آماري شامل خبرگان دانشگاهي شهر سمنان مي باشند كه 57 نفر آنها به روش تصادفي انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده ها دو پرسشنامه محقق ساخته است كه روايي محتوا و سازه آنها به استناد نظر خبرگان و تحليل عاملي و پايايي آنها به استناد مقدارآلفاي كرونباخ بيشتر از 0.7 مورد تاييد قرار گرفته است. قوانين استنتاج فازي نيز بر اساس نظر پنج نفر از خبرگان منتخب دانشگاهي تدوين شد. همچنين براي ارزيابي عملكرد، رويكرد برنامه ريزي رياضي «تحليل پوششي داده‌ها» مورد استفاده قرار گرفت. يافته‌ها شامل شناسايي 9 متغير ورودي و 8 متغير خروجي است. پس از انجام تحليل عاملي بر روي شاخص‌ها سه سازه وضعيت پذيرش دانشجو، وضعيت نيروي انساني و وضعيت زيرساخت با ماهيت ورودي و سه سازه وضعيت آموزشي و پژوهشي دانشجويان، وضعيت درآمدهاي دانشگاهي و وضعيت ارائه خدمات دانشگاهي به عنوان سازه‌هاي خروجي شناسايي شدند. تدوين 27 قانون براي محاسبه مقدار هر سازه توسط سيستم استنتاج فازي ممداني از ديگر يافته‌هاي پژوهش است. مدل پيشنهادي6 واحد را كارا ارزيابي نموده است كه در مقايسه با واحدهاي كاراي شناسايي شده چهار مدل ديگر به مراتب كمتر است. همچنين نتايج حاصل از آزمون كروسكال واليس گوياي ميانگين رتبه كارايي كمتر مدل پيشنهادي نسبت به ساير مدل‌ها است كه تاييدي بر اين مدعا مي‌باشد.