كاني شناسي، ژئوشيمي، ميان بارهاي سيال و منشأ كانه زايي آهن- مس- طلا همراه با توده هاي آذرين نفوذي احمدآباد، سمنان

محدودۀ كانه ­زايي احمدآباد در شمال شرق استان سمنان و در حد فاصل زون­هاي ساختاري البرز و ايران مركزي واقع شده است. كاني ­سازي در كانسار به صورت اپي­ژنتيك در بخش­هاي كم ­عمق و سطحي كانسار با بافت­هاي پر كنندۀ فضاي خالي، رگه رگچه ­اي، توده ­اي و افشان در سنگ­هاي ميزبان نفوذي با ماهيت مونزونيت و مونزوديوريت و به مقدار كمتر گرانوديوريت و گرانيت و در واحدهاي آتشفشاني آندزيت، تراكي­آندزيت و داسيت رخ داده است. كانه ­زايي شامل انواع اكسيدي (هماتيت)، سولفيدي (پيريت و كالكوپيريت) و اكسي هيدروكسيدي (گوتيت و ليمونيت) است و باريت، كلسيت و كوارتز باطله هاي اصلي در كانسار هستند. بر اساس بررسي­هاي ژئوشيميايي روي كانسنگ آهن، نمونه ­ها به دو گروه كم ­عيار و عيار متوسط دسته ­بندي مي­شود. بر اساس مطالعات ميكروترمومتري، دماي همگن شدن و شوري ميان­بارهاي سيال در كوارتز به ترتيب برابر 194 تا 370 درجۀ سانتي­گراد و 74/1 تا 07/13 درصد وزني معادل نمك طعام و در كاني باريت 115 تا 256 درجۀ سانتي­گراد و 62/3 تا 45/19 درصد وزني معادل نمك طعام است. بر اساس اين مطالعات، سردشدن و رقيق ­شدگي سطحي سيال مسئول كانه­زا در اثر اختلاط با سيال جوي عامل اصلي كاني ­سازي در كانسار احمدآباد است. توده هاي نفوذي نيمه عميق ضمن صعود به مناطق كم ­عمق پوستۀ زمين، درون سنگ­هاي آتشفشاني در بخش­هاي گسلي و شكستگي­ها جاي گرفته­ اند؛ و در نتيجۀ كاهش دما، فشار و افزايش فوگاسيتۀ اكسيژن، در بخش­هاي سطحي منجر به كاني سازي گرمابي در سنگ­هاي ميزبان آتشفشاني و نفوذي شده است. بر اين اساس مي­توان كانه زايي در كانسار احمدآباد را از نوع كاني ­سازي هاي گرمابي دانست.