ارائه الگويي جامع و دوسوتوان براي گونه شناسي راهبردهاي پاسخ به بحران هاي سازماني

هدف: با توجه به آسيب‌پذيري سازمان ها در برابر عدم قطعيت‌هاي محيطي، هيچ سازماني از بحران مصون نيست. بنابراين آسيب هاي ناشي از بحران را مي‌توان با اتخاذ استراتژي هاي صحيح، به حداقل رساند. ازاين‌رو هدف اصلي پژوهش حاضر ارائه الگويي جامع و دوسوتوان براي گونه‌شناسي راهبردهاي پاسخ به بحران هاي سازماني است.طراحي/ روش‌شناسي/ رويكرد: براي دستيابي به هدف اصلي پژوهش از روش فراتركيب هفت مرحله اي سندلوسكي و باروسو (2006) استفاده شد. از اين‌رو تمامي مقالات مرتبط با هدف پژوهش در پايگاه داده اسكوپوس در بازه 2010 الي 2021 مورد جست و جو قرارگرفته و 678 مقاله يافت شد كه پس از بررسي و غربال آن ها بر اساس عنوان، چكيده، محتوا و كيفيت در نهايت 61 مقاله امتياز لازم را جهت استخراج شاخص ها كسب نمودند.يافته‌هاي پژوهش: پس از تجزيه وتحليل داده ها، 59 شاخص استخراج گرديد كه اين شاخص ها در نهايت در 4 گونه‌شناسي راهبردي (تهاجمي، تدافعي، تحليلگر و واكنشي) دسته بندي شدند.محدوديت‌ها و پيامدها: پژوهش حاضر مقالات علمي-پژوهشي انگليسي زبان را بررسي كرده است. پژوهش هاي آتي مي توانند مقالات فارسي زبان و ساير اسناد نظير كتاب ها، مقالات كنفرانسي و... را نيز بررسي كنند.پيامدهاي عملي: ايجاد تعادل نزديك‌تر بين اكتشاف و بهره‌برداري، سازمان را قادر مي‌سازد تا از خطر انقراض يا خطر عدم تطبيق با محيط‌هاي بحراني اجتناب كند، يا حداقل آن را بهتر مديريت كند. همچنين شركت‌هايي كه هم‌زمان فعاليت‌هاي اكتشافي و بهره بردارانه را دنبال مي‌كنند مي‌توانند در مقايسه با شركت‌هايي كه بر يكي به قيمت ديگري تمركز مي‌كنند به عملكرد برتر در بحران ها دست يابند.ابتكار يا ارزش مقاله: پژوهش حاضر يك گونه‌شناسي از استراتژي هاي مقابله با بحران را به‌عنوان توصيه هايي براي مديران و رهبران سازمان ها ارائه مي دهد كه مي تواند به‌صورت استراتژيك به كاهش اثرات منفي و مديريت بحران كمك كند.