رابطۀ بهداشت خواب با فرسودگي شغلي و نگرش به خواب در پرستاران

سابقه و هدف: بهداشت خواب بر كيفيت و مدت زمان خواب تأثير دارد و با علائم رواني مرتبط است. پژوهش حاضر با هدف تعيين رابطه‌ بهداشت خواب با فرسودگي شغلي و نگرش به خواب در پرستاران انجام شد. مواد و روش‌‌ها: پژوهش حاضر به روش توصيفي ـ مقطعي از نوع همبستگي انجام شد. جامعۀ آماري شامل پرستاران شهر كرمان در سال 1400 بود. با استفاده از روش نمونه‌گيري در دسترس و معيارهاي ورود، 152 نفر وارد پژوهش شدند. از پرسش‌نامۀ اطلاعات جمعيت‌شناختي، مقياس‌هاي بهداشت خواب (SHPS) و نگرش به خواب شارلوت (CATS) و پرسش‌نامه فرسودگي شغلي مسلش استفاده شد. در SHPS نمره‌ بيشتر نشان‌دهنده بهداشت خواب نامناسب است. براي تحليل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS نسخه 21، شاخص‌هاي توصيفي، همبستگي پيرسون و رگرسيون چندمتغيري استفاده شد.  يافته‌ها: 61 نفر (40/1 درصد) از شركت‌كنندگان مرد و 91 نفر (59/9 درصد) از آن‌ها زن بودند. بين بهداشت خواب با نگرش به خواب و خرده‌مقياس‌هاي آن (0/41 تا 0/47) رابطه متوسط معنادار و منفي، و با فرسودگي شغلي و خرده‌مقياس‌هاي آن (0/41 تا 0/66) رابطه متوسط معنادار و مثبت وجود دارد (0/01 P). همچنين بر اساس نتايج رگرسيون خرده‌مقياس‌هاي نگرش به خواب به صورت منفي و خرده‌مقياس‌هاي فرسودگي شغلي به صورت مثبت پيش‌بيني‌كننده‌هاي بهداشت خواب پرستاران بودند (0/01 P). نتيجه‌گيري: خرده‌مقياس‌هاي نگرش به خواب و فرسودگي شغلي پيش‌بيني‌كننده‌هاي مهم بهداشت خواب بودند. لذا پيشنهاد مي‌شود سازمان‌هاي مربوطه ضمن توجه به مسائل خواب پرستاران، برنامه‌هاي مناسبي براي آن‌ها تهيه و اجرا كنند.