واكاوي اختلالات اسكلتي ـ عضلاني مرتبط با كار در شغل پرستاري: يك ارزيابي مقايسه اي در دو گروه روزكار و نوبت كار

سابقه و هدف: شيوع اختلالات اسكلتي ـ عضلاني در شغل پرستاري بالا گزارش شده است. اين مطالعه با هدف ارزيابي شيوع اختلالات اسكلتي ـ عضلاني و همچنين واكاوي ريسك فاكتورهاي مرتبط با آن در جامعه پرستاري طراحي و انجام شده است. مواد و روش ها: اين مطالعه مقطعي در هفت بيمارستان در استان خوزستان در سال 1399 انجام شده است. جامعه و نمونه مورد مطالعه شامل پرستاران شاغل در اين بيمارستان‌ها (652 نفر) بود. ابزار جمع‌آوري داده‌ها شامل پرسشنامه نورديك و پرسشنامه ارزيابي پيامدهاي مرتبط با نوبت‌كاري چوبينه و همكاران بود. واكاوي داده‌هاي مطالعه با استفاده از IBM SPSS نسخه 22.0 و همچنين آزمون‌هاي آماري تي مستقل، كاي دو و رگرسيون لجستيك انجام شده است. يافته ها: نتايج نشان داد ميزان شيوع اختلالات اسكلتي ـ عضلاني در پرستاران نوبت كار (58.23 درصد) به طور معني‌داري بيشتر از پرستاران روزكار (38.89 درصد) مي باشد (0.05 p). نتايج واكاوي متغيرهاي موثر بر شيوع اين اختلالات نشان داد متغيرهاي نسبت پرستار به تخت، سيستم نوبت‌كاري، ميانگين شاخص توده بدني، ساعات كار در هفته و سابقه كار به ترتيب با نسبت شانس 3.45، 2.19، 1.69، 1.38 و 1.25 داراي بيشتر تاثير بر شيوع شيوع اختلالات اسكلتي ـ عضلاني در پرستاران مورد مطالعه برآورد شده اند (0.05 p). نتيجه گيري: يافته‌هاي مطالعه بيانگر اين بود كه متغيرهاي مختلف و بويژه نسبت پرستار به تخت و نوبت‌كاري به عنوان ريسك فاكتورهاي اصلي مرتبط با شيوع اختلالات اسكلتي ـ عضلاني در پرستاران ارزيابي شده است. بنابراين، در مديريت و كنترل اين اثرات بايستي نقش همه ريسك فاكتورهاي تاثيرگذار براي طراحي يك برنامه جامع مديريت ريسك  شيوع اختلالات اسكلتي ـ عضلاني مورد توجه قرار گيرد.