بررسي اثر برخي از اسانس‌هاي گياهي روي رشد و توليد بيوفيلم باكتري‌هايPectobacterium carotovorum و Pectobacterium atrosepticum

اين تحقيق با استفاده از برخي تركيبات طبيعي براي مديريت بيماري‌هاي پوسيدگي نرم باكتريايي با عامل sp.  Pectobacterium انجام شد. اسانس گياهان به‌ليمو (Lippia citriodora)، پونۀ كوهي (Origanum vulgare)، گوش بره (Phlomis fruticose)، مرزه (Satureja spicigera) و ميخك (Syzygium aromaticum) با روش تقطير با آب، استخراج و اثر بازدارندگي آن ها در برابر بيمارگرهاي باكتريايي عامل پوسيدگي نرم Pectobacterium carotovorum و Pectobacterium atrosepticum در شرايط آزمايشگاهي بررسي شد. اثرات ضدميكروبي اسانس هاي گياهان دارويي به روش نشت در آگار نشان داد كه تمامي اسانس هاي مورد مطالعه داراي اثرات بازدارندگي معني داري (P≤0.01) در جلوگيري از رشد بيمارگر هاي باكتريايي بودند. اثر حداقل غلظت مهاركنندگي رشد (MIC) اسانس ها بر تشكيل بيوفيلم دو عامل بيمارگر، نشان داد كه در غلظت  بالاي MIC اسانس، يعني در غلظت‌ 125 پي‌پي‌ام بيوفيلم تشكيل نشده ، اما در غلظت‌هاي كمتر مثل 15.62 پي پي ام، بيوفيلم تشكيل شد. محاسبه غلظت بازدارنده افتراقي (شاخص (FIC حاكي از اين بود كه  تركيب‏هاي اسانس‏ مرزه با به‌ليمو عليه باكتري P. carotovorum فاقد اثر بودند. تجزيه ‌و تحليل عناصر سازندۀ اسانس‌ها با كروماتوگرافي گازي–طيف‌سنجي جرمي  (GC–MS)نشان داد كه سيس–توجون (17.47%)، ايزوژرانيول (23%)، سيس–پيپريتنون (29.5%)، كارواكرول (88.5%) و اوژنول (98.7%) به ترتيب تركيبات فعال اصلي در اسانس‌هاي فرار گوش بره، به‌ليمو، پونۀ كوهي، مرزه و ميخك بودند. نتيجه اين كه اسانس‌هاي مورد مطالعه داراي اثرات ضدميكروبي بر باكتري‌هاي مذكور بوده و از بين اسانس‌هاي مورد بررسي اسانس هاي به‌ليمو و گوش بره قوي‌تر بودند. براساس تحقيقات حاضر به نظر مي‌رسد مادۀ مؤثره اين دو اسانس در كنترل بيماري باكتريايي مورد نظر قابل استفاده باشد. همچنين توصيه مي‌شود تاثير اين دو اسانس براي كنترل باكتري هاي بيماري‌زاي ديگر بررسي گردد.