تاثير تمرين هوازي با شدت‌هاي مختلف بر بيان ژن‌هاي FoxO1و STRA13 بافت چربي زير جلدي موش‌هاي صحرايي نر نژاد ويستار

زمينه و هدف: پروتئين‌هاي FoxO1 و STRA13 نقش مهمي در تكثير و متابوليسم سلولي، تنظيم تمايز سلولي، آپوپتوز و كاهش گسترش بافت چربي در بدن دارند. هدف از انجام اين پژوهش بررسي تاثير 8 هفته تمرين هوازي با شدت‌هاي متفاوت بر بيان ژن هاي FoxO1 و STRA13 در بافت چربي زير جلدي موش‌هاي صحرايي نر نژاد ويستار بود. روش‌كار: در اين مطالعه تجربي 32 سر موش‌ صحرايي نر نژاد ويستار با ميانگين سني 8 هفته و وزن 33±237 گرم انتخاب و به‌صورت تصادفي در 4 گروه مساوي؛ تمرين هوازي با شدت متوسط ((MIT، تمرين ‌هوازي شديد (HIT)، تمرين ‌هوازي تناوبي شديد (HIIT) و كنترل جايگزين شدند. برنامه تمريني گروه‌هاي تجربي به مدت 8 هفته و 5 جلسه در هفته اجرا شد. بافت‌برداري از بافت چربي 48 ساعت پس از آخرين جلسه تمريني براي بررسي بيان ژن FoxO1 و STRA13 به روش RTPCR انجام گرفت. جهت تجزيه و تحليل داده‌ها از آزمون تحليل واريانس يك طرفه با نرم‌افزار SPSS24 در سطح معناداري 0/05 استفاده‌گرديد. يافته ها: نتايج پژوهش نشان داد كه تفاوت معناداري بين بيان ژن FoxO1 در بافت چربي زيرجلدي موش‌ صحرايي گروه‌ HIT با گروه كنترل وجود دارد (0/0001=P)، ولي بين گروه‌هاي تجربي با يكديگر تفاوت معناداري مشاهده نشد. هم‌چنين تفاوت معناداري در بيان ژن STRA13 در بافت چربي زير جلدي بين گروه كنترل با گروه‌هاي MIT (=0/008P)، HIIT (0/009P=) و HIT (0/0001=P) مشاهده‌شد. نتيجه‌گيري: اين يافته‌ها نشان مي‌دهد، تمرينات هوازي با شدت‌ هاي متفاوت در كنترل ميزان بيان ژن‌هاي دخيل در متابوليسم چربي موثر بوده و مي‌تواند از طريق كاهش بيان ژن‌هاي FoxO1 و STRA13، موجب تمايز و كاهش گسترش بافت چربي ‌گردد.