بررسي ارتباط قدرداني و حمايت اجتماعي ادراك ‌شده با شادكامي زنان سالمند مناطق 3، 4 و 5 شهر تهران در سال 1399 در دوران همه‌گيري بيماري كوويد-19: يك مطالعه توصيفي

زﻣﯿﻨﻪ و ﻫﺪف: ﺷﺎدﮐﺎﻣﯽ از ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎي روانﺷﻨﺎﺳﯽ ﻣﺜﺒﺖﻧﮕﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺮ زﻧﺪﮔﯽ ﺳﺎﻟﻤﻨﺪان ﺗﺄﺛﯿﺮﮔﺬار ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺎ ﻫﺪف ﺗﻌﯿﯿﻦ راﺑﻄﻪ ﺷﺎدﮐﺎﻣﯽ ﺑﺎ ﺣﻤﺎﯾﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﻗﺪرداﻧﯽ در زﻧﺎن ﺳﺎﻟﻤﻨﺪ اﻧﺠﺎم ﭘﺬﯾﺮﻓﺖ. ﻣﻮاد و روشﻫﺎ: ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ از ﻧﻮع ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ اﺳﺖ. ﺑﺮاي اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ 384 ﻧﻔﺮ از زﻧﺎن ﺳﺎﻟﻤﻨﺪ ﻣﻨﺎﻃﻖ 3، 4 و 5 ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮان در ﺳﺎل 1399 ﺑﻪﺻﻮرت در دﺳﺘﺮس ﺑﻪﻋﻨﻮان ﻧﻤﻮﻧﻪ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ. ﺑﺮاي ﮔﺮدآوري دادهﻫﺎ از ﻣﻘﯿﺎسﻫﺎي ﻗﺪرداﻧﯽ Gratitude Questionnaire-Six Item Form، ﺣﻤﺎﯾﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ادراك ﺷﺪه Multidimensional Scale of Perceived Social Support و ﺷﺎدﮐﺎﻣﯽ آﮐﺴﻔﻮرد Oxford Happiness Inventory اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. ﺳﺮاﻧﺠﺎم در 54 ﻧﻮﺑﺖ ﺑﺎ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﺑﻪ ﭘﺎركﻫﺎي ﻣﻨﺎﻃﻖ 3، 4 و 5 ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮان، ﺷﺮﮐﺖﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﺑﻪ ﭘﺮﺳﺶﻧﺎﻣﻪﻫﺎي ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﻪﺻﻮرت ﻗﻠﻢ-ﮐﺎﻏﺬي ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ. ﺑﺮاي ﺗﺤﻠﯿﻞ دادهﻫﺎ از ﺿﺮﯾﺐ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ Pearson و رﮔﺮﺳﯿﻮن ﺧﻄﯽ ﮔﺎمﺑﻪﮔﺎم اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎ: ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ و اﻧﺤﺮاف اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎي ﺷﺎدﮐﺎﻣﯽ 7/38 ± 26/08، ﺣﻤﺎﯾﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ 7/05 ± 25/90، ﻗﺪرداﻧﯽ 6/30 ± 22/66، ﻣﻌﺎﯾﻨﻪ ﻣﺨﺘﺼﺮ وﺿﻌﯿﺖ رواﻧﯽ 2/62 ± 26/85 و ﺳﻦ 2/71 ± 63/75 ﺳﺎل ﺑﻮد. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﺷﺎدﮐﺎﻣﯽ ﺑﺎ ﺣﻤﺎﯾﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ (r=0.78, p 0.001) و ﻗﺪرداﻧﯽ (r=0.44, p 0.001) راﺑﻄﻪ ﻣﺜﺒﺖ و ﻣﻌﻨﯽداري دارد. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺗﺤﻠﯿﻞ رﮔﺮﺳﯿﻮن ﺧﻄﯽ ﮔﺎمﺑﻪﮔﺎم ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﺣﻤﺎﯾﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ (B=0.716, p 0.001) ﻗﺪرداﻧﯽ 0/213=P 0/001 ،β ﻗﺎدر ﺑﻪﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ 65 درﺻﺪ از ﺗﻐﯿﯿﺮات ﺷﺎدﮐﺎﻣﯽ ﺑﻮدﻧﺪ. ﻧﺘﯿﺠﻪﮔﯿﺮي: ﻗﺪرداﻧﯽ و ﺣﻤﺎﯾﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺑﺎ ﺷﺎدﮐﺎﻣﯽ راﺑﻄﻪ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ دارﻧﺪ و ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺷﺎدﮐﺎﻣﯽ را ﺑﻪﺻﻮرت ﻣﺜﺒﺘﯽ ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ﮐﻨﻨﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﻔﺎﻫﯿﻢ ﻗﺪرداﻧﯽ و ﺣﻤﺎﯾﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎي درﻣﺎﻧﯽ و ﻣﺸﺎورهاي ﺑﻪﻋﻨﻮان ﯾﮏ روش ﻣﺆﺛﺮ ﺟﻬﺖ اﻓﺰاﯾﺶ ﺷﺎدﮐﺎﻣﯽ زﻧﺎن ﺳﺎﻟﻤﻨﺪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻔﯿﺪ ﺑﺎﺷﺪ.