عملكرد مديريت شهري با تأكيد بر شاخص هاي حكمروايي خوب از منظر شهروندان (مطالعۀ موردي: شهر قير)

مقدمه: حكمروايي در واقع فرآيندي بر اساس كنش متقابل ميان سازمان ها و نهادهاي رسمي ادارۀ شهر از يك سو و سازمان هاي غيردولتي و تشكل هاي جامعۀ مدني، از طرف ديگر است. سيستم حكمروايي شهري مطلوب مبتني بر هفت اصل است كه عبارتند از: مشاركت، قانون مندي، پاسخ گويي، اجماع سازي، كارايي و اثربخشي، شفافيت و عدالت.داده و روش: اين پژوهش از نوع پيمايشي و با رويكردي توصيفي- تحليلي با هدف كابردي تنظيم و اطلاعات به صورت ميداني و با استفاده از پرسشنامۀ محقق ساخته به دست آمده است. جامعۀ آماري، شهروندان شهر قير بوده و حجم نمونه بر اساس فرمول كوكران 384 نفر برآورد شده است. براي تحليل از واريانس يك طرفۀ آنوا و آزمون تي تك نمونه اي استفاده شده است. به همين منظور در اين پژوهش سعي شده شاخص هايي همچون مشاركت، مسئوليت پذيري، اثربخشي، قانون مداري، شفافيت، عدالت محوري، جهت گيري توافقي و پاسخگويي مورد بررسي قرار گيرد. براي سنجش هر يك از متغيرها در پرسشنامه، از طيف ليكرت پنج سطحي استفاده شده است.يافته‌ها: نشان دهندۀ آن است ميانگين كل شاخص هاي حكمروايي خوب از منظر شهروندان با مقدار 2/66 از 3، در وضعيت نامطلوبي قرار دارد كه نشان دهندۀ مؤثر نبودن روش فعاليت مديران در عرصۀ شهري است. در نتيجه براي افزايش مشاركت شهروندان در امور مديريتي لازم است كه مسئولان شهري زمينۀ مشاركت شهروندان را فراهم نمايند.نتيجه‌گيري: نشان دهندۀ عدم رضايت شهروندان است كه در اين رابطه مسئولان شهري بايد با به كارگيري نظرات افراد در عرصۀ مديريتي و سياست گذاري ها، زمينه را براي افزايش رضايت از زندگي در شهر فراهم نمايند.