بايسته هاي راهبردي مقابله با تروريسم در عراق

با پايان سال 2003 و در شرايطي كه نظم سياسي جديد مبتني بر اصول دموكراتيك، جايگزين نظم سياسي پيشين در عراق شد، اين كشور شاهد ظهور و گسترش گروه‌هاي تروريستي با رويكردهاي مختلف بوده است. در سال‌هاي ابتدايي پس از سقوط صدام، هستۀ اوليه داعش به عنوان يكي از هولناك‌ترين گروه‌هاي تروريستي تاريخ در عراق تشكيل گرديد و پس از آن كه اين گروه موفق به تصرف بخش‌هاي وسيعي از كشور عراق و سوريه شد با اعلام تشكيل خلافت اسلامي، موصل را به عنوان پايتخت خلافت خودخوانده انتخاب كرد. در سال 2018 داعش با از دست دادن موصل در عراق و رقه در سوريه، عملاً موجوديت شبه‌دولتي خود را از دست داد و همانند سال‌هاي پيش از 2012 به يك سازمان تروريستي زيرزميني تبديل شد. با اين‌حال، جامعه و حكومت عراق كماكان در معرض خطر خيزش مجدد گروه‌هاي تروريستي است. اين مقاله با استفاده از روش توصيفي ـ تحليلي در تحليل يافته‌ها و روش كتابخانه‌اي در جمع‌آوري داده‌ها به دنبال پاسخ به اين سؤال است كه «بايسته‌هاي مقابله با تروريسم در عراق چيست؟» براي پاسخ به اين سؤال، علل موجده و مبقيه گروه‌هاي تروريستي در عراق مورد بررسي قرار گرفتند تا بر اساس آن، بايسته‌هاي راهبردي مقابله با اين پديدۀ شوم در عراق شناسايي شوند. يافته‌هاي مقاله نشان مي‌دهد «شكاف‌هاي اجتماعي»، «عدم شكل‌گيري هويت ملي»، «عدم توازن ژئوپليتيكي و ژئواكونوميكي»، «ضعف، ناكارآمدي و فروماندگي دولت مركزي» و «فرهنگ تماميت‌ خواهانه اهل سنت عراق»، عوامل ظهور و رشد (علل موجده و مبقيه) گروه‌هاي تروريستي در اين كشور هستند. از اين رو براي مقابله مؤثر با تروريسم در عراق بايد از طريق ايجاد «امنيت اجتماعي شده» و پاسخگويي مناسب به نيازهاي هويتي گروه‌هاي اجتماعي عراقي‌، در مسير ايجاد يك هويت ملي فراگير حركت كرد و ضمن جلب مشاركت آحاد عراقي‌ها و توزيع متوازن منابع، شكاف‌هاي اجتماعي فعال را غيرفعال كرد.