مروري بر بيماري صرع و همه‌گيرشناسي آن

صرع يك بيماري مزمن غيرواگير عصبي است. مشخصه آن تشنج هاي مكرر است، كه دوره‌هاي كوتاهي از حركات غيرارادي در بخشي از بدن (جزئي) يا كل بدن را درگير مي‌كند و گاهي اوقات با از دست دادن هوشياري همراه است. تقريباً 80٪ افراد مبتلا به صرع در كشورهايي با درآمد كم و متوسط زندگي مي‌كنند. تخمين زده مي‌شود كه در صورت تشخيص و درمان صحيح، تا 70 درصد از افراد مبتلا به صرع مي‌توانند بدون تشنج زندگي كنند. خطر مرگ زودرس در افراد مبتلا به صرع تا سه برابر بيشتر از افراد عادي است. سه چهارم افراد مبتلا به صرع كه در كشورهاي كم درآمد زندگي مي‌كنند، درمان مورد نياز را دريافت نمي‌كنند. با توجه به افزايش آمار صرع در ايران و جهان و مشكلات فرهنگي و اجتماعي افراد مبتلا به صرع، لزوم اطلاع رساني و فرهنگ‌سازي درباره واقعيت اين بيماري احساس مي‌شود. در اين مقاله، ابتدا ضمن تعريف صرع و تشنج، تاريخچه و اهميت بيماري مورد بررسي قرار مي‌گيرد. سپس، علل صرع، انواع ييماري و عوارض اجتماعي آن معرفي مي‌شوند. سرانجام، روش‌هاي درمان صرع و اپيدميولوژي آن به صورت خلاصه مورد بررسي قرار مي‌گيرد.