پيامدهاي پرورش تيلاپيا براي محيط زيست و سلامت انسان

ماهيان تيلاپيا گونه‌هاي مهاجم شناخته شده در جهان هستند كه پس از ورود به اكوسيستم‌هاي طبيعي، به دليل قدرت تكثير زياد، همه‌چيزخوار بودن، مقاومت زياد نسبت به شرايط محيط، آلودگي و بيماري به رقابت با گونه‌هاي بومي پرداخته و شرايط زيست ساير گونه‌ها را محدود مي كنند. از طرف ديگر اين ماهيان به نسبت ارزان‌ قيمت و خوشمزه هستند كه به‌دليل مقرون به‌صرفه بودن در بين پرورش‌دهندگان ماهي طرفداران زيادي دارند. براساس مطالعات علمي انجام شده، نگراني‌هايي درزمينه‌ محتواي چربي اين ماهيان وجود دارد. تيلاپيا اسيدهاي چرب امگا-3 بسيار كمتر و امگا-6 بيشتري نسبت به ماهي‌هاي ديگر دارد كه مي‌تواند باعث بيماري‌هاي قلبي، سرطان و ديگر مشكلات مزمن شود. در‌حاليكه بسياري از ماهيان بومي و برخي از ماهيان پرورشي مانند قزل‌آلا در آب آلوده دچار مرگ‌و‌مير مي‌شوند، تيلاپيا مي‌تواند در آب‌‌هاي آلوده دوام بياورد و حتي پرورش داده شود. اين امر باعث جذب و تجمع آلودگي‌ها در بدن ماهي و انتقال آن به انسان مي‌شود. درمجموع بسياري از كارشناسان بر اين باورند كه مصرف تيلاپيا براي سلامت انسان مضر است و آسيب‌هاي زيادي به خاطر پرورش اين گونه‌ها به اكوسيستم‌هاي آبي وارد مي‌شود. بنابراين پرورش تيلاپيا در كشور توجيه اقتصادي و محيط‌زيستي ندارد.