ارزشيابي ميزان فعاليت بدني و عوامل موثر بر آن در دانش‌آموزان دختر متوسطه اول شهر رفسنجان: كاربرد نظريه شناختي– اجتماعي، سال 1397

زمينه و هدف: سازمان جهاني بهداشت ، عدم فعاليت بدني مناسب را يكي از پنج عامل اصلي چاقي و اضافه وزن، معرفي مي نمايد، مطالعه حاضر با هدف شناسايي تعيين كننده هاي فعاليت بدني دانش آموزان دختر شهر رفسنجان مبتني بر نظريه شناختي- اجتماعي در سال 1397 انجام شد. روش بررسي: مطالعه توصيفي- مقطعي حاضر در ميان 640 نفر از دانش آموزان دختر دوره متوسطه اول شهر رفسنجان به روش نمونه گيري خوشه اي تصادفي اجرا شد. ابزار جمع آوري داده ها پرسشنامه سه قسمتي اطلاعات دموگرافيك، ارزيابي رفتار فعاليت بدني و تعيين كننده هاي آن بر اساس سازه هاي نظريه شناختي- اجتماعي بود. داده ها به كمك نرم افزار SPSS نسخه 18و با استفاده از آزمون هاي آماري من ويتني، آزمون كروسكال واليس، همبستگي اسپيرمن و مدل رگرسيون خطي چندگانه در سطح معني داري 0/05 تجزيه و تحليل شدند.يافته ها: ميانگين زمان فعاليت بدني دانش آموزان دختر برابر 79/28 دقيقه در هفته بود. به استثناء عوامل محيطي، ميزان انجام فعاليت بدني دانش آموزان با تمام سازه هاي نظريه شناختي اجتماعي، و هم چنين با سطح تحصيلات بالاتر پدر و مادر، شاخص توده بدني پايين تر و عضويت در تيم هاي ورزشي رابطه معني دار آماري داشت (p≤0.05). تحليل رگرسيون چندگانه، تقويت اجتماعي را قوي ترين پيش بيني كننده فعاليت بدني در دانش آموزان نشان داد p .05 )(β=0/129 نتيجه گيري: ميزان فعاليت بدني 95/8% دانش آموزان دختر، كمتر از ميزان توصيه شده سازمان بهداشت جهاني (60 دقيقه در روز) است، بنابراين طراحي، اجرا و ارزشيابي برنامه هاي آزمايشي در سطح اجتماع پيشنهاد مي شود.