شماره ركورد :
1311495
عنوان مقاله :
اثربخشي تمرينات ورزشي در بهبود درد و عملكرد بيماران مبتلا به آسيب تاندون‌هاي روتاتور كاف شانه
پديد آورندگان :
جنيدي جعفري ، حميد رضا دانشگاه علوم پزشكي ايران - بيمارستان رسول اكرم - گروه پزشكي ورزشي , نجاتي ، پريسا دانشگاه علوم پزشكي ايران - بيمارستان رسول اكرم - گروه پزشكي ورزشي , نظري ، احمد دانشگاه علوم پزشكي ايران - بيمارستان رسول اكرم - گروه پزشكي ورزشي , معزي ، آذر دانشگاه علوم پزشكي ايران - بيمارستان رسول اكرم - گروه پزشكي ورزشي
از صفحه :
834
تا صفحه :
845
كليدواژه :
ورزش درماني , آسيب هاي روتاتور كاف , تاندينوپاتي
چكيده فارسي :
مقدمه: آسيب تاندون هاي روتاتور كاف يكي از شايعترين علل درد شانه است . روشهاي درماني مختلفي براي كنترل اين بيماري به كار مي روند. شواهد موجود در تاييد ورزش درماني در اين بيماري قابل نتيجه گيري نيست. هدف از اين مطالعه، بررسي تأثير يك پروتكل جامع ورزشي در بهبود بيماران مبتلا به آسيب روتاتور كاف بود.  روش ها: افرادي كه درد شانه داشتند در صورت تأييد تشخيص التهاب و پارگي تاندون هاي كاف در معاينه باليني و ام آر آي شانه، پروتكل ورزشي 12 هفته اي را در 4 فاز دريافت كردند. درد با كمك معيار سنجش درد ديداري ((Visual Analog Scale، عملكرد با كمك دو پرسشنامه ي DASH (Disabilities of the Arm, Shoulder and Hand Outcome Measure)  و WORC (Western Ontario Rotator Cuff Index) و دامنه حركتي مفصل شانه به وسيله ي گونيومتر در پنج جهت سنجيده شد. كليه ي پيامدها، قبل از مداخله و 6 ، 12 و 24 هفته پس از  شروع درمان اندازه گيري شدند. ملاحظات اخلاقي: اين تحقيق با كد IRCT20100718004409N13  در سامانه كارآزمايي باليني ايران ثبت شد. و از كليه شركت كنندگان براي شركت در مطالعه رضايت نامه كتبي دريافت شد يافته ها: در اين مطالعه 24  بيمار مبتلا به التهاب و پارگي تاندون هاي روتاتور كاف شانه از نظر تاثير تمرينات ورزشي مورد بررسي نهايي قرار گرفتند. ميانگين سني افراد مورد مطالعه 51.7 سال بود.  14 نفر (53.8 درصد) مبتلا به تاندينوپاتي تاندون سوپراسپيناتوس، 6 نفر (23 درصد) مبتلا به پارگي تاندون سوپراسپيناتوس،  3 نفر(5/ 12 درصد) مبتلا به تاندينوپاتي توام سوپراسپيناتوس و باي سپس و 1 نفر (4.16 درصد) تاندينوپاتي توام سوپراسپيناتوس و ساب اسكاپولاريس بودند. ميزان درد بر اساس معيار سنجش درد ديداري در تمام زمان هاي پيگيري علي الخصوص در پايان 24 هفته (0.1 ± 3)  به ميزان قابل توجهي نسبت به قبل از مداخله (8± 1.0 ) كاهش پيدا كرد (0.001 (P.value . دامنه حركتي شانه بر اساس گونيومتر و همينطور كاركرد افراد بر اساس پرسشنامه هاي DASH, WORC  به مقدار واضح و معناداري در هفته 24 نسبت به زمان قبل از مداخله بهبود پيدا كردند كه از نظر باليني و آماري معنادار بود (0.001 P.value). نتيجه گيري: يك پروتكل ورزشي 12 هفته اي شامل تمرينات ورزشي قدرتي، كششي، تعادلي و PNF در بيماران مبتلا به پارگي نسبي و تاندينوپاتي روتاتور كاف شانه به ميزان چشمگيري در كاهش درد،  بهبود عملكرد و دامنه حركتي مفصل شانه موثر بود. بهبودي در اين متغير ها تا 6 ماه ادامه داشت.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي اراك
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي اراك
لينک به اين مدرک :
بازگشت