بررسي اثر تنش‌هاي محيط فضا بر آسيب DNA و سازوكارهاي پاسخ به تنش در گياهان

ميكروگراويتي و تشعشعات كيهاني از تنش‌هاي محيط فضا هستند كه مي‌توانند سبب آسيب DNA در موجودات زنده شوند. تشعشعات مستقيماً از طريق فعل و انفعال ذرات باردار با ملكول DNA و يا بطور غير مستقيم با توليد راديكال‌هاي آزاد به DNA سلول آسيب مي‌رسانند. به‌علاوه، تشعشعات مي‌تواند سبب تغيير تركيبات ديوارة سلولي، فعال‌شدن آنزيم‌هاي جاروب‌كنندة راديكال‌هاي آزاد و تجمع تركيبات آنتي‌اكسيدان شود. گرچه گياهان داراي سازوكارهاي تكامل يافته‌اي براي مقابله با چنين آسيب‌هايي هستند، شرايط فضا به ويژه ميكروگراويتي مي‌تواند در اصلاح و تعمير آسيب DNA نقش داشته باشد. آسيب‌هاي شديد DNA مي‌تواند سبب شكسته شدن دو رشته DNA، ايجاد كروموزوم‌هاي غير نرمال و تشكيل ميكروهستك‌ها شده و خطر مرگ سلولي را افزايش دهد. در اين پژوهش، تأثير تنش‌هاي محيط فضايي بر آسيب DNA و سازوكارهاي پاسخي در شرايط پرتاب‌ و يا شبيه‌سازي شده بررسي خواهد شد.