ارائه الگوي آموزش آنلاين در شرايط بحراني براي نظام آموزش عالي

زمينه و هدف: بحران كرونا در ايران و جهان سبب شد تا تغييرات بسيار عمده‌اي در همه اركان برنامه‌هاي عادي و جاري بشر و تجربه جديدي در همه بخش‌ها به‌خصوص عرصه آموزش از طريق فضاي مجازي باب شود و اين فضا به محلي براي پاسخگويي به نيازهاي ارتباطي، عرضه توليدات و آموزش تبديل شود. اين پژوهش با هدف ارائه مدل آموزش آنلاين در شرايط بحراني براي نظام آموزش عالي در نظر گرفته شده است.روش: پژوهش حاضر از لحاظ ماهيت كاربردي و از حيث شيوه اجرا كيفي مي‎باشد. جامعه آماري 10 نفر از خبرگان شامل كارشناسان، پژوهشگران، متخصصين دانشگاهي و آشنا با آموزش‌هاي مجازي همچنين به منظور تناسب اعتبار مدل مي‎باشد. روش نمونه‌گيري هدفمند و از نوع در دسترس مي‌باشد. معيارهاي انتخاب افراد داشتن مدرك تحصيلي دكترا، با سايقه مديريتي، داشتن زمان، علاقه و توانايي انجام مصاحبه بود. در اين پژوهش از روش نظام‌مند گريزر براي كدگذاري مصاحبه‌ها استفاده شد و كدگذاري‌ها توسط نرم‌افزار MAXQDA انجام پذيرفت و به منظور سنجش پايايي و كنترل كيفيت مطالعه حاضر از شاخص كاپاي كوهن استفاده‌شد.يافته‎ها: عوامل شناسايي شده در قالب 37 شاخص و 10 مولفه و 4 بعد استخراج شد كه ابعاد ارائه مدل آموزش آنلاين در شرايط بحراني براي نظام آموزش عالي شامل بعد آموزشي، بعد زيباشناختي، بعد محتوايي، بعد مشاركت‌ برون‌سازماني مي‎باشد.نتيجه گيري: از نظر خبرگان شاخص‌هايي كه بر آموزش آنلاين در شرايط بحراني براي نظام آموزش عالي، در اين پژوهش عنوان شد، بسيار تاثيرگذار است. اين شاخص‎ها برگزاري همايش هاي آنلاين، دوره هاي آموزش مجازي موازي، برگزاري كنفرانس‎هاي آنلاين متعدد، هماهنگ سازي ساعات آموزش با نياز دانشجو، همكاري با گروه‎هاي آموزشي ديگر، حضور  مستمر در جلسات متنوع آنلاين، ارتباط دانشجويان با يكديگر، جلسات آموزشي آفلاين، رابط كاربري آسان نرم افزاري از عوامل موثر بر آموزش آنلاين و ... مي‎باشند.