بررسي ارتباط فعاليت فيزيكي با شاخص‌هاي كيفيت اسپرم: مطالعه مقطعي در مردان نابارور مراجعه‌كننده به مركز ناباروري رويان شهر اصفهان

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسي ارتباط فعاليت فيزيكي و شاخص‌هاي كيفيت اسپرم در مردان نابارور مراجعه‌كننده به مركز ناباروري شهر اصفهان در سال 1398 انجام شد. روش‌ها: در اين مطالعه مقطعي، 175 مرد نابارور (18-55 ساله) مراجعه‌كننده به كلينيك ناباروري رويان اصفهان، پس از تكميل كردن رضايت‌نامه كتبي، وارد تحقيق شدند. داده‌هاي دموگرافيك نمونه‌ها به وسيله پرسش‌نامه و اطلاعات فعاليت فيزيكي آن‌ها (شدت، نوع و مدت زمان) با كمك پرسش‌نامه بين‌المللي فعاليت فيزيكي (International Physical Activity Questionnaires يا IPAQ) جمع‌آوري گرديد. شاخص‌هاي كيفيت اسپرم (غلظت-حركت-مورفولوژي و حجم) نيز با استفاده از تست اسپرماتوگرام بررسي شد. داده‌ها در نرم‌افزار SPSS و سطح معني‌داري0/05 P مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: به سبب عدم پراكندگي داده‌هاي فعاليت فيزيكي، كل افراد مورد بررسي در گروه فعاليت بدني با شدت متوسط طبقه‌بندي شدند. براي ارزيابي دقيق‌تر رابطه بين فعاليت فيزيكي با شاخص‌هاي غير نرمال اسپرم، از آزمون رگرسيون لجستيك چند متغيره (نسبت شانس) با فاصله اطمينان (95 درصد) استفاده شد. جهت بررسي آناليزها، به سبب عدم پراكندگي داده‌هاي فعاليت فيزيكي، از مقادير ميانه METs استفاده گرديد و هيچ‌گونه ارتباط معني‌داري بين شاخص‌هاي كيفيت اسپرم و سطوح بيشتر از ميانه در مقايسه با سطح رفرنس (سطوح كمتر از ميانه فعاليت فيزيكي) در شركت‌كنندگان مشاهده نشد. نتيجه‌گيري: در پژوهش حاضر، رابطه معني‌داري بين شاخص‌هاي كيفيت اسپرم و الگوي فعاليت فيزيكي مردان نابارور يافت نشد. همچنين، بين نمايه توده بدني و شاخص‌هاي كيفيت اسپرمي ارتباطي وجود نداشت.