ارزيابي برنامه مداخله‌اي آموزش خودآزمايي پستان بر ارتقاي آگاهي و مهارت زنان مراجعه‌كننده به پايگاه‌هاي سلامت جامعه گناباد

مقدمه: از جمله راه‌هاي مؤثر در تشخيص زودرس سرطان پستان، خودآزمايي پستان است. پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي آموزش مهارت خودآزمايي پستان و مداخلات پيگيري در زنان شهر گناباد اﻧﺠﺎم ﺷﺪ. روش‌ها: اين مطالعه از نوع كارآزمايي در عرصه بود و در آن، 140 خانم متأهل 20 تا 49 ساله شهر گناباد، به صورت تصادفي انتخاب شدند و به دو گروه مداخله و شاهد تخصيص يافتند. مهارت خودآزمايي پستان قبل، بلافاصله و سه ماه پس از مداخله آموزشي در دوگروه ارزيابي گرديد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي Repeated measures ANOVA، t و MANOVA در نرم‌افزار SPSS و سطح معني‌داري 0/05 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: ميانگين سني زنان مشاركت‌كننده، 6.69 ± 37.27 سال بود. قبل از مداخله آموزشي، نزديك به نيمي از زنان دو گروه، رفتار خودآزمايي پستان را انجام نداده بودند يا با تكنيك درست آن آشنا نبودند. افزايش معني‌داري در نمرات ارزيابي مهارت خودآزمايي گروه مداخله نسبت به گروه شاهد وجود داشت (0/05 P). تداوم اثر مداخله آموزشي سه ماه بعد از مداخله نيز قابل مشاهده بود (0/001 P)؛ در حالي كه تغييرات در گروه شاهد معني‌دار نبود. نتيجه‌گيري: مداخله آموزشي متمركز بر آموزش مهارت خودآزمايي پستان در زنان، مي‌تواند در ارتقاي مراقبت فردي و تشخيص زودرس سرطان پستان مؤثر باشد. بر اين اساس، طراحي برنامه آموزشي جامع خودآزمايي پستان و ادغام آن در برنامه ملي سلامت زنان، ضروري به نظر مي‌رسد.