آسيب‌شناسي نظام ارزشيابي عملكرد كاركنان با رويكردي كيفي (مطالعه موردي: دانشگاه يزد)

هدف: آسيب‌شناسي نظام ارزشيابي عملكرد كاركنان دانشگاه يزد به علت كارآمدي پايين و كم اثربخش بودن خروجي نظام ارزشيابي و دسته‌بندي مفاهيم (آسيب‌ها) در قالب تم‌هاي فرعي و اصلي است. طراحي/ روش‌شناسي/رويكرد: روش پژوهش، كيفي و مبتني بر تحليل تم است. جامعه آماري پژوهش، مديران هيئت‌‌علمي، غيرهيئت‌علمي و كارشناسان خبره و متخصص دانشگاه يزد بودند كه با روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شدند. ابزار پژوهش مصاحبه نيمه ساختار‌يافته است كه با 29 نمونه برگزار شد تا ميزان اشباع داده‌ها به دست آيد. مصاحبه‌ها ضبط و به‌صورت متني نوشته شد و با روش تحليل تم براي توسعه تم‌ها مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. علاوه‌بر‌اين، نرم‌افزار Maxqda براي مديريت داده‌ها مورد استفاده قرار گرفت. يافته‌هاي پژوهش: يافته‌هاي پژوهش شامل 21 تم فرعي است كه در قالب 6 تم اصلي دسته‌بندي شده‌اند؛ «زيرساخت فرهنگي»، «چالش‌هاي طراحي»، «محدوديت‌هاي رفتاري»، «مسائل اجرايي»، «تعديل هاله‌اي» و «ناكارآمدي». محدوديت‌ها و پيامدها: ماهيت كيفي پژوهش منجر به محدوديت در تعميم نتايج و يافته‌هاي پژوهش به ديگر شرايط و موقعيت­ها مي‌شود. انتخاب هدفمند و قضاوتي اعضاي نمونه موجب بروز احتياط و حساس شدن در ارائه نظرات مي‌شود. پيامدهاي عملي: آسيب‌هاي متعددي بر كيفيت نتايج ارزشيابي عملكرد كاركنان دانشگاه يزد تأثيرگذارند كه بايد از سوي سياست‌گذاران ارزشيابي براي بهبود كيفيت فرآيند ارزشيابي مورد توجه قرار گيرند. از بين‌ آسيب‌هاي شناسايي شده، آسيب‌هاي روش‌شناختي كه با مفهوم چالش‌هاي طراحي تبيين شده است و شامل هفت مفهوم فرعي است نياز بيشتري به بهبود دارند. ابتكار يا ارزش مقاله: مقاله منتج به بهبود كيفيت در تدوين شاخص‌هاي ارزشيابي عملكرد و دريافت خروجي با اثربخشي بيشتر مي‌شود.