كاربردهاي واقعيت مجازي و واقعيت افزوده در آموزش

تكنولوژي و آموزش از راه دور همواره جايگاه مهمي در آموزش داشته اند و يكي از جذاب ترين نوآوري هايي كه اين روزها در آموزش نيزكاربرد زيادي دارد، تكنولوژي واقعيت مجازي و واقعيت افزوده است. تكنولوژي هاي واقعيت مجازي و واقعيت افزوده  مدل هاي آموزشي- يادگيري جديدي هستند كه نيازهاي يادگيرنده قرن 21 را برآورده مي كنند. ما اكنون در برهه اي هستيم كه آموزش به سمت تكنولوژي جديد پيش مي رود، بر اين اساس تكنولوژي واقعيت مجازي و واقعيت افزوده مي تواند در ارائه مطالب آموزشي به دانش آموزان و روند يادگيري آنان كمك كند و بستري نيز براي حمايت از معلمان فراهم آورد. با كمك اين تكنولوژي ها معلمان مي توانند هر چيزي را در كلاس درس به دانش آموزان نشان دهند و بدين ترتيب، آن ها را خيلي بهتر با درس و آموزش درگير كنند؛ همان چيزي كه دقيقاً در آموزش واگرا مدنظر است به اين معنا كه دانش آموزان در فرآيند دانش مشاركت و يادگيري فعال نقش داشته باشند (دانش آموزمحوري). در اين مقاله مروري نظام مند بر پژوهش هاي حوزۀ كاربردهاي واقعيت مجازي و واقعيت افزوده صورت گرفته است.  در فرآيند بررسي از كليدواژه هاي «واقعيت مجازي»، «واقعيت افزوده» «آموزش مجازي» در پايگاه هاي اطلاعاتي مختلف از جمله PubMed، Google Scholar، Science Direct، Elsevier، Scopus و Springer استفاده شده است. نتايج حاصل از پژوهش از حيث كاربرد تكنولوژي هاي يادشده در حوزۀ آموزشي، از اهميت يسياري برخوردار است، زيرا يادگيري دانش آموزان به مدد اين دو تكنولوژي مفيدتر شده و انگيزه، همكاري، تعامل و دستاوردهاي يادگيري نيز افزايش مي يابد.