اثر اسيد ساليسيليك‌ و اسيد آسكوربيك‌ بر القاء تحمل گل راعي (Hypericum perforatum L.) به تنش شوري در مرحله جوانه‌زني

شوري از عوامل محدود كننده توليدات كشاورزي است. تاكنون پژوهش‌هاي زيادي براي به حداقل رساندن اثرات مضر اين تنش در گياهان صورت گرفته است. به منظور ارزيابي اثر متقابل اسيد ساليسيليك و اسيد آسكوربيك بر تحمل به تنش شوري بذور گياه گل‌راعي، پژوهشي در سال 1395 به صورت فاكتوريل بر پايه طرح كاملاً تصادفي در چهار تكرار تحت شرايط آزمايشگاهي انجام گرفت. عامل اول شامل تنش شوري در پنج سطح صفر،30، 60، 90، 120 ميلي‌مولار و عامل دوم اسيد ساليسيليك و اسيد آسكوربيك هر يك به ترتيب در چهار سطح صفر، 0.3، 0.6 و 0.9 ميلي‌‌مولار و صفر، 0.1، 0.2 و 0.3 ميلي‌مولار بودند. نتايج نشان داد كه پيش‌تيمار بذور تحت تنش‌شوري با اسيد آسكوربيك و اسيد ساليسيليك، درصد، سرعت و ميانگين مدت جوانه‌زني را به طور معني‌داري بهبود بخشيد ولي شوري اثر منفي بر صفات ياد شده نشان داد. نتايج اين پژوهش نشان داد استفاده از پيش تيمار اسيد آسكوربيك و اسيد ساليسيليك با بهبود صفات مرتبط با تندش بذرهاي گل راعي، تحمل گياه را در برابر تنش شوري افزايش مي‌دهد.