كنترل شايعه در شبكه هاي اجتماعي با استفاده از ساز و كارهاي امنيت نرم

درسال هاي اخير، رواج شايعات در شبكه هاي اجتماعي كه به ويژه با هدف فريب افكار عمومي ساخته مي شوند، به يكي از نگراني هاي جدي در جوامع مختلف تبديل شده است. شايعات مي تواند با قصد آسيب رساني در حوزه هاي مختلف مديريتي و انجام عمليات جنگ نرم تهيه و هدايت شود. بنابراين، با توجه به حجم بالاي شايعات و لزوم كنترل سريع آن ها، توسعه مدل هايي براي تحليل نحوه انتشار شايعات و ارزيابي كارايي و اثربخشي ساز و كارهاي مختلف مقابله با شايعه از اهميت ويژه اي برخوردار است. در اين مقاله مدلي براي انتشار و كنترل شايعه به عنوان يك تهديد نرم در شبكه هاي اجتماعي ارائه شده است. اين مدل با تكيه بر ساز و كارهاي امنيت نرم مانند اعتماد، اعتبار منابع و منتشركنندگان خبر و رتبه دهي به خبر، شايعه را با استفاده از خرد جمعي كنترل مي كند. مدل پيشنهادي به صورت شبيه سازي عامل‐مبنا بر روي دو شبكه باراباسي‐آلبرت و شبكه اي از مجموعه داده هاي واقعي توييتر با استفاده از روش مونت كارلو ارزيابي شده است. نتايج ارزيابي نشان مي دهند كه ساز و كار پيشنهادي كنترل شايعه مي تواند روشي كارا براي كنترل شايعه در شبكه هاي اجتماعي باشد و توسعه دهندگان اين شبكه ها مي توانند با استفاده از روش پيشنهادي و ارائه امكانات لازم بستري براي خودكنترلي شايعه توسط كاربران فراهم نمايند.