بررسي نقش چيدمان محيط ‌هاي كاري بر سلامت كاركنان: سندرم ساختمان بيمار

زمينه و هدف: معماري محيط‌ كار، از مهم‌ترين عوامل تأثيرگذار در سلامت و رفاه كاركنان مي‌باشد. بنابراين بررسي نقش طراحي محيط ‌كار بر ظهور انواع مختلف مشكلات سلامتي در بين كاركنان ضروري است. هدف از پژوهش حاضر، ضمن بررسي شرايط حاكم بر محيط ‌هاي ‌كاري مورد مطالعه، شناسايي نقش عوامل متأثر از چيدمان داخلي (جانمايي- ارگونومي، روشنايي، كيفيت هواي داخلي (Indoor air quality) IAQ، دما، نوفه، سبك طراحي و نظافت) در ظهور سندرم ساختمان بيمار بين كاركنان بود. روش‌كار: اين مطالعه در سه ساختمان اداري شهر اروميه (راه و شهرسازي، نظام مهندسي، فرودگاه) انجام پذيرفته و در مجموع، ۲۲۶ نمونه از كاركنان اين ساختمان‌ها انتخاب و اطلاعات آن‌ها از طريق پرسش‌نامه‌اي كه پايايي آن با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ تأييد شده بود، جمع‌آوري گرديد. يافته‌ها: يافته نشان مي‌دهد كه با وجود فوايد و مزايايي كه طرح چيدمان پلان باز در سازماند‌هي محيط ‌هاي كاري داشته است، پيامد‌هاي منفي زيادي همچون افزايش نوفه و حواس پرتي، عدم رعايت اصول ارگونومي، ازدحام، كاهش حريم خصوصي و عدم امكان كنترل فردي در شرايط محيطي را در ‌پي داشته و به طور كلي، يك طرح چيدمان كارآمد براي محل كار در نظر گرفته نمي‌شود. نتيجه‌گيري: نتايج نشان داد كه براي مقابله‌ي مؤثر با ظهور سندرم ساختمان بيمار و دستيابي به يك محيط داخلي سالم در محيط ‌هاي كاري، ضمن توجه به عوامل و پارامترهاي متأثر از طراحي چيدمان، بايستي با توجه به ماهيت و نوع كار، توازني بين چيدمان محيط به ‌شكل اتاق‌هاي شخصي، مشترك و يا سالن پلان‌ باز وجود داشته باشد