تأثير ميدان شعوري بر ميزان اضطراب ناشي از شيوع بيماري كوويد ۱۹ با تأكيد بر سايمنتولوژي

زمينه و هدف: قرارگرفتن در ميدان شعوري يكي از شيوه‌هاي آرامش و سلامت‌زيستن است. پژوهش حاضر به منظور بررسي تأثير ميدان شعوري بر ميزان اضطراب ناشي از شيوع 19-Covid انجام شده است. مواد و روش‌ها: طرح پژوهشي، آزمايشي و از نوع طرح پس‌آزمون دو گروهي بوده است. نمونه‌ها شامل دو گروه متشكل از هر گروه تعداد 25 نفر از بين1500 نفر كه هر شب تحت تأثير يا عدم تأثير ميدان شعوري در استان اصفهان در سال 1399 قرار گرفته بودند، به صورت تصادفي ساده انتخاب شدند. براي سنجش ميزان دو گروه از تست اضطراب 21 سؤالي بك استفاده شد و داده‌هاي پژوهش توسط شاخص آماري t مستقل، با استفاده از نرم‌افزار SPSS 26 تحليل شد. ملاحظات اخلاقي: اطلاعات راجع به دلايل تحقيق، محرمانگي و نحوه انجام تحقيق به افراد داده شد و مشاركت با رضايت آگاهانه انجام شد. يافته‌ها: يافته‌هاي اين تحقيق حاكي از تأثير ميدان شعوري بر ميزان اضطراب بوده است و كساني كه در معرض ميدان شعوري قرار گرفته بودند، داراي ميانگين كمتري در نمره كلي اضطراب بودند. علاوه بر اين معناداري آزمون t نشان‌دهنده تفاوت معنادار بين دو گروه بوده است. نتيجه‌گيري: نتيجه حاكي از تفاوت معنادار بين گروه گواه با گروه آزمايش بوده است و تحليل نتايج نشان‌دهنده ميزان كمترين اضطراب در بين كساني است كه تحت تأثير ميدان شعوري قرار گرفته بودند. اين مهم حاكي از ضرورت توسعه تحقيق و بكارگيري روش هاي درماني مكمل در اين حيطه است.