عوامل مؤثر بر پديدۀ كژگزيني در بيمۀ درمان تكميلي و راهكارهاي مقابله با آن (مطالعۀ موردي: يك شركت بيمۀ ايراني)

با توجه به جايگاه بيمه‌هاي درمان تكميلي در صنعت بيمه، پرداختن به مشكل كژگزيني به‌عنوان يكي از عوامل تأثيرگذار در افزايش ضريب خسارت اين صنعت، حائز اهميت است. در اين مقاله، از مدل همبستگي ميان سطح ريسك افراد در قالب ميزان خسارت پرداختي و ميزان سقف پوشش، مشخصات بيمه‌نامه و ويژگي‌هاي جمعيت‌شناختي بيمه‌گذاران به‌منظور شناسايي كژگزيني بالقوه و مؤلفه‌هاي ريسكي مؤثر بر اين پديده بهره گرفته شده است. داده‌هاي مورد استفاده نيز از اطلاعات بيمه‌گذاران درمان گروهي يك شركت بيمۀ منتخب در سال 1398 استخراج شد. با توجه به ماهيت داده‌ها، به‌منظور برآورد مدل از روش رگرسيون توبيت استفاده شد. براساس نتايج، علائم ضرايب متغيرهاي لحاظ‌ شده در مدل، منطبق با انتظارات و از لحاظ آماري معني‌دار است. به عبارت ديگر، متغيرهاي مؤثر كه به‌نوعي تعيين‌كنندۀ سطح ريسك بيمه‌گذار هستند، با ميزان هزينه‌ها رابطۀ مستقيم دارند؛ بنابراين ضروري است مؤلفه‌هاي مؤثر بر وقوع يا افزايش هزينه‌هاي درماني را شناسايي كرد و در تعيين نرخ حق بيمه مورد توجه قرار داد.