بررسي ميزان آگاهي و نگرش زنان نخست زاي مراجعه كننده به بيمارستان گنجويان شهرستان دزفول نسبت به نوع زايمان

مقدمه: افزايش ميزان سزارين يك مشكل عمده در سلامت عمومي است؛ چرا كه سزارين، سلامت مادران و نوزادان را تهديد مي كند و همچنين هزينه مراقبت هاي بهداشتي در مقايسه با زايمان طبيعي بيشتر است. هدف از انجام اين مطالعه تعيين ميزان آگاهي و نگرش زنان نخست زا  نسبت به نوع زايمان در مراجعه كنندگان به بيمارستان گنجويان شهرستان دزفول بود. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر يك مطالعه مقطعي-توصيفي تحليلي است كه بر روي 425 نفر از  زنان نخست زاي بالاي 18 سال كه سن حاملگي آنها بين28-40 هفته بارداري بود و براي انجام خدمات مامايي و زايمان به درمانگاه مامايي بيمارستان گنجويان در سال 1398 مراجعه نمودند، انجام شد. ابزار گردآوري داده ها در اين مطالعه يك پرسشنامه سه بخشي شامل مشخصات دموگرافيك، سوالات آگاهي و  سوالات نگرش نسبت به نوع زايمان بود. اعتبار پرسشنامه با روش اعتبار محتوا و پايايي پرسشنامه با آزمون مجدد تاييد شد. پرسشنامه از طريق مصاحبه تكميل گرديد. تجزيه و تحليل آماري توسط نرم افزار  spss نسخه 22 انجام شد. يافته‌ها: نتايج مطالعه حاضر نشان داد كه  ميانگين  و انحراف معيار سن زنان نخست زا 5/4 ± 24/6 و ميانگين  سن بارداري در آنها 39 هفته بود. 28/9% زنان نخست زا نسبت به زايمان طبيعي آگاهي ضعيف، 66/2 % آگاهي متوسط و 4/9% آگاهي خوب داشتند. در مورد ميزان آگاهي نسبت به سزارين 24/9% آگاهي ضعيف، 68/9% آگاهي متوسط و 6/2% از آگاهي خوب برخوردار بودند. در ضمن در خصوص نگرش نسبت به زايمان طبيعي 2% نگرش خنثي، 98%  نگرش مثبت داشتند و هيچ يك از آنها نگرش منفي نداشتند. در مورد نگرش نسبت به سزارين 19/7% نگرش خنثي79/8% نگرش مثبت و 0/5% نگرش منفي داشتند. در اين مطالعه بين سن مادر (0/049=p و  131/0=r)،سن بارداري(0/044=p و 0/129=r ) و تعداد ويزيت هاي بارداري (0/052=p و 0/119=r) با ميزان آگاهي نسبت به سزارين و همچنين بين محل سكونت (0/048=p و 0/126=r )، سن بارداري (0/007= pو 0/613=r )، سطح تحصيلات (0/080=p و 0/092=r ) و تعداد ويزيت هاي بارداري (0/001=p و 0/034=r ) با نگرش نسبت به زايمان طبيعي ارتباط معناداري وجود داشت. در ضمن بين منابع كسب اطلاعات (0/014=p و0/161= r ) و سطح تحصيلات (0/000=p و 0/165=r ) با نگرش نسبت به سزارين ارتباط معني دار آماري ديده شد.در مطالعه حاضر بين ميزان آگاهي نسبت به نوع زايمان با نگرش نسبت به نوع زايمان ارتباط معنادار آماري يافت نشد. نتيجه گيري: با توجه به مثبت بودن نگرش زنان باردار نسبت به هر دو شيوه زايمان طبيعي و سزارين به نظر مي رسد كه مداخلات آموزشي مناسب همراه با برنامه هاي توانمندسازي بتواند در تصميم گيري زنان در انتخاب زايمان طبيعي به عنوان ترجيح اول زايماني مثمر ثمر باشد.