ساختارهاي دو بعدي مكسين: مروري تحليلي بر روش‌هاي سنتز و كاربردها

در سال هاي اخير، استفاده از مواد دو بعدي به دليل ويژگي هاي منحصر به فرد از قبيل سطح ويژه بسيار بالا مورد توجه بسياري از پژوهشگران قرار گرفته است. در بين مواد دو بعدي گوناگون مطرح شده، همانند گرافن و دي سولفيدها، مكسين ها طيف جديدي از مواد هستند كه با استفاده از فازهاي ماكس به دست مي آيند. اين مواد معمولا داراي يك عنصر فلزي از فلزات عناصر واسطه، عموما تيتانيوم و يا كروم، به همراه كربن و يا نيتروژن و يك گروه عاملي همانند فلوئور، اكسيژن و يا هيدروكسيدي هستند. با در نظر گرفتن زمينه هاي كاربردي وسيع اين مواد كه روز به روز نيز در حال افزايش است، و هم چنين با توجه به نو و جديد بودن آن ها، درك بهتر ساختار و روش هاي سنتز مكسين ها منجر به بهينه سازي، بهبود خواص آنها و استفاده مناسب تر از آنها در زمينه هاي متفاوت مي شود. همچنين با استفاده از فازهاي ماكس متفاوت، مي‌توان مكسين هاي بيشتري با ساختارهاي منحصربه‌فرد سنتز كرد. در پژوهش پيش رو سعي شده است كه تاريخچه مختصري از اين مواد بيان كرده و سپس به توضيح خواص، روش هاي سنتز و كاربردهاي اين مواد پرداخته شود.