بررسي تاثير افزايش قيمت مواد غذايي بر هزينه زندگي خانوارهاي ايراني

در ساليان اخير افزايش روزافزون قيمت مواد غذايي اهم از توليدات خام كشاورزي و محصولات فرآوري شده نگراني جدي را از جهت تأمين مخارج غذايي و حفظ سطح استانداردي از امنيت غذايي به وجود آورده است. از اين روي مطالعه پيش رو به بررسي اثرات افزايش قيمت محصولات غذايي بر شاخص هزينه زندگي دهك‌هاي شهري و روستايي مي‌پردازد. به‌منظور دست يافتن به اهداف مطالعه، از جداول عرضه و مصرف سال 1395 كه در سال 1399 توسط بانك مركزي منتشر شده در قالب شبه ماتريس حسابداري اجتماعي مبتني بر جداول عرضه و مصرف يكپارچه شده، استفاده شده است. 24 قلم از محصولات پروتئيني، ويتامين‌ها، كربوهيدرات‌ها، كافئيني و دخانيات مورد مطالعه قرار گرفته‌اند. نتايج اين مطالعه نشان مي‌دهد كه بيشترين سهم از هزينه زندگي خانوارهاي شهري و روستايي مربوط به نان است. كمترين مخارج هم مربوط به انواع نوشيدني‌ها است. به جز انواع گوشت‌هاي قرمز و سفيد، ميوه‌ها و سبزي‌هاي بسته‌بندي شده و محصولات لبني، در اثر افزايش قيمت ساير محصولات غذايي، هزينه زندگي خانوارهاي روستايي بيشتر از شهري افزايش مي‌يابد. در ميان دهك‌هاي درآمدي نيز به‌طور عمده دهك‌هاي اول تا چهارم بيشترين هزينه زندگي ناشي از افزايش قيمت محصولات غذايي را تجربه مي‌كنند؛ بنابراين از آنجا كه خانوارهاي روستايي بيشتر از شهري متحمل هزينه تأمين غذا مي‌شوند و دهك‌هاي درآمدي به‌صورت غيريكسان تحت تأثير قرار مي‌گيرند و همچنين به دليل اينكه افزايش قيمت محصولات مختلف (24 محصول) تأثيرات متفاوتي بر خانوارها خواهد داشت، لذا پيشنهاد مي‌شود اولاً افزايش قيمت محصولاتي كه بيشترين اثر را دارند به طرق مختلف كنترل شود و چنانچه سياست حمايتي مدنظر سياست‌گذاران است، با توجه به دهك‌هاي مختلف شهري و روستايي و مطابق نتايج به‌دست آمده اتخاذ و اعمال شود.