شيوع و عوامل خطر دردهاي اسكلتي-عضلاني مرتبط با نوازندگي هنرجويان موسيقي دختر در تهران

اهداف: هنرجويان موسيقي دختر، در مقايسه با پسران هنرجو، شيوع بيشتري از دردهاي اسكلتي- عضلاني را نشان مي‌دهند. وضعيت بدني نامناسب هنگام نواختن، از عوامل كليدي ايجاد دردهاي اسكلتي- عضلاني دراين گروه مي‌باشد. هدف از مطالعه حاضر، بررسي ميزان شيوع دردهاي اسكلتي-عضلاني؛ همچنين تعيين عوامل مرتبط با آن در هنرجويان موسيقي دختر بود. روش ‌‌‌كار: مطالعه‌ي مقطعي در بازه‌ي زماني مهر‌ماه تا آذر‌ماه سال تحصيلي ۱۴۰۱-۱۴۰۰ با روش نمونه‌گيري آسان انجام شد. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه‌ي خودگزارشي، مقياس عددي ميزان شدت درد و Nordic جمع‌آوري شد. رفتار وضعيت بدني هنرجويان نيز با استفاده از روش Entire Body Assessment Rapid ارزيابي شد. از آمار توصيفي براي بررسي داده‌ها استفاده شد. جهت تعيين ارتباط بين متغيرهاي مطالعه با شيوع درد، از آزمون‌هاي همبستگي و Chi-square استفاده شد. سطح معني‌داري ۰/۰۵ در ‌نظرگرفته شد. يافته‌ها: در مجموع، ۲۴۳ هنرجوي هنرستان‌ موسيقي دخترانه‌ي‌ دولتي تهران وارد مطالعه شدند. نتايج نشان داد ۸۰ نفر از مشاركت‌كنندگان (۶۵ درصد) دچار دردهاي اسكلتي- عضلاني بودند. بيشترين محل درد گزارش شده مربوط به نواحي گردن (۷/ درصد)، شانه ها (۲۴/۷)، كمر (۲۳/۹ درصد) و مچ دست (۲۲/۶ درصد) بود. هنرجوياني كه بزرگتر بودند و رفتار وضعيت بدني نامناسب داشتند به‌طور معني‌داري (به ترتيب: ۰/۰۰۲ - P و ۰/۰۰۱ -P ) بيشتر دچار دردهاي اسكلتي- عضلاني مي‌شدند. همچنين ارتباط معني‌داري بين نوع ابزار موسيقي و دردهاي اسكلتي- عضلاني وجود داشت (۰/۰۱۸ = P). ارتباط معني‌داري بين سابقه‌ي نوازندگي، مدت تمرين و پايه‌ي تحصيلي با دردهاي اسكلتي- عضلاني مشاهده نشد. نتيجه‌گيري: يافته‌هاي مطالعه تأييد كرد دردهاي اسكلتي- عضلاني مهم‌ترين مشكل سلامتي بين هنرجويان موسيقي دختر مي‌باشد. در نتيجه، آموزش وضعيت صحيح بدني براي پيشگيري از دردهاي اسكلتي- عضلاني در آنان مهم به نظر مي‌رسد.