تأثير هشت هفته تمرين تناوبي شديد بر بيان بافتي miRNA-1 و miRNA-21 قلبي موش‌هاي صحرايي نر نژاد ويستار سالم

زمينه و هدف: microRNA (miRNA) دسته‌ جديدي از شاخص‌هاي زيستي‌اند كه در سطح سلولي و مسيرهاي پيام‌رساني در تغييرات ساختاري و عملكردي قلبي درگيرند. همچنين تمرينات تناوبي شديد (HIIT) شامل وهله‌هاي فعاليت ورزشي نسبتاً شديد با مدت زمان كوتاه است كه با دوره‌هاي بازيافت فعال يا غيرفعال از يكديگر جدا شده‌اند، مي‌تواند سبب بهبود آمادگي قلبيتنفسي و متغيرهاي فيزيولوژيك متناظر با آن در افراد سالم شود. ازاين‌رو پژوهش حاضر در نظر دارد اثر هشت هفته تمرين تناوبي با شديد را بر بيان بافتي miR1 و miR21 در بافت بطن چپ قلب موش‌هاي صحرايي نر بالغ نژاد ويستار بررسي كند.مواد و روش‌ها: بدين‌منظور در يك طرح پژوهشي تجربي، 20 سر موش صحرايي نر بالغ نژاد ويستار انتخاب و به‌طور تصادفي در دو گروه همگن ۱۰ سري شامل كنترل سالم (C) و سالم با تمرين تناوبي شديد (T) تقسيم شدند. بر اين اساس موش‌هاي صحرايي به مدت هشت هفته و در پنج روز هفته تحت برنامه‌ تمرين تناوبي شديد (HIIT) روي نوار گردان الكترونيكي هوشمند قرار گرفتند. HIIT با شدت 85-90 درصد سرعت بيشينه در 612 وهله‌ دودقيقه‌اي و با تناوب‌هاي استراحت فعال سه‌دقيقه‌اي با شدت 30 درصد VO2max اعمال شد. در انتهاي قرارداد مطالعه، تمامي موش‌هاي صحرايي ۴۸ ساعت پس از آخرين مداخله به روش بدون درد براي بررسي تغييرات بيان miRNA1، miRNA21 روش PCR در بافت بطن چپ قلب بي‌هوش و جراحي شدند. براي بررسي طبيعي بودن توزيع داده‌ها از آزمون شاپيروويلك و براي آزمون فرضيه‌ها از تحليل واريانس دوراهه در سطح معناداري 0.05≥ P با نرم‌افزار آماري SPPS26 استفادهشد.نتايج: بيان نسبي miRNA21 گروه تمرين نسبت به گروه كنترل به‌طور معناداري بيشتر بود. درحالي‌كه بيان miRNA1 گروه تمرين به‌طور معناداري كمتر از گروه كنترل بود (0.05 P).نتيجه‌گيري: به‌نظر مي‌رسد در سطح بافت قلبي تغييرات بيان miRNA21 و miRNA1 با مسيرهاي پيام‌رساني به‌روز سازگاري‌هاي مرتبط با تمرينات ورزشي در ارتباط است.