نقش ميانجي انعطاف‌پذيري شناختي در رابطه ويژگي‌هاي شخصيتي و سبك‌هاي مقابله‌اي رانندگان پايانه‌هاي بين شهري تهران

هدف اين پژوهش بررسي نقش ميانجي انعطاف‌پذيري شناختي در رابطه ويژگي هاي شخصيتي و سبك هاي مقابله اي بود. اين پژوهش توصيفي از نوع همبستگي و جامعه آماري، كليه رانندگان مرد اتوبوس هاي بين شهري پايانه هاي شهر تهران بود. از جامعه مورد نظر نمونه اي به حجم 210 نفر با روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شدند و به سه پرسشنامه سبك هاي مقابله اي (اندلر و پاركر، 1990)، پرسشنامه ويژگي هاي شخصيتي نئو (كاستا و مك كري، 1992)، پرسشنامه انعطاف‌پذيري شناختي (دنيس و وندورال، 2010)پاسخ دادند. تحليل داده ها و ارزيابي الگوي پيشنهادي با استفاده از الگويابي معادلات ساختاري (SEM) بر اساس نرم افزار Amos-21 و SPSS-19 انجام شد. نتايج نشان داد بين ويژگي شخصيتي روان رنجورخويي با سبك مقابله اي مساله مدار رابطه منفي و با سبك مقابله اي هيجان مدار و اجتنابي رابطه مثبت و معنادار وجود دارد(0/05 p). بين ويژگي هاي شخصيتي برونگرايي، سازگاري، وظيفه شناسي با سبك مقابله اي مساله مداررابطه مثبت و با سبك مقابله اي هيجان مدار و اجتنابي رابطه منفي و معنادار وجود دارد (0/05 p). اما بين ويژگي شخصيتي گشودگي در برابر تجربه با سبك هاي مقابله اي رابطه معناداري يافت نشد.همچنين، روان رنجورخويي، برون گرايي و وظيفه شناسي اثر غيرمستقيم بر سبك مقابله اي مساله مدار از طريق انعطاف پذيري شناختي دارند (0/05 p). ويژگي هاي شخصيتي روان رنجورخويي و وظيفه شناسي اثر غيرمستقيم بر سبك مقابه اي هيجان مدار از طريق انعطاف پذيري شناختي دارند (P 0/05).). اثرات غير مستقيم ويژگي هاي شخصيتي بر سبك مقابله اي اجتنابي از طريق انعطاف پذيري شناختي رد شد (0/05 p). در كل مي توان گفت ويژگي هاي شخصيتي روان رنجورخويي، برونگرايي و وظيفه شناسي از طريق انعطاف پذيري شناختي بر سبك هاي مقابله اي مساله مدار و هيجان مدار تاثير مي گذارند.