اثر تركيبات فيتوشيميايي بر شاخصه هاي فشار اكسايشي، التهاب و آسيب عضله اسكلتي ناشي از فعاليت بدني

فعاليت هاي بدني با افزايش توليد گونه هاي فعال اكسيژن همراه است. توليد گونه هاي فعال اكسيژن تابعي از شدت ، مدت و نوع فعاليت مي باشد. هرچند مقادير فيزيولوژيك گونه هاي فعال اكسيژن براي تنظيم واكنش هاي سلولي ضروري مي باشد، اما توليد بيش از حد آنها مي تواند آسيب هاي متعددي را بر ساختار و عملكرد سلول ها وارد نموده و هم عملكرد جسماني را تضعيف نموده و هم سلامتي را به مخاطره اندازد. با وجود آنكه فعاليت بدني خود محركي براي افزايش ظرفيت دفاع آنتي اكسيداني مي باشد، ولي در صورت اجراي تمرينات شديد و طولاني ، توليد گونه هاي فعال اكسيژن فراتر از ظرفيت دفاع انتي اكسيداني مي گردد. در اين شرايط استفاده از مواد آنتي اكسيدان برون زاد مي توان راهكار مناسبي براي توسعه عملكرد و سلامت جسماني باشد. گياهان از منابع سرشار و غني مواد آنتي اكسيدان هستند كه مي توانند بخش عمده گونه هاي فعال اكسيژن ناشي از تمرينات جسماني را خنثي نموده و به دنبال آن التهاب و آسيب هاي عضلاني همراه با انقباض هاي عضلاني مكرر به ويژه انقباض هاي برون گرا را كاهش دهند. با وجود آنكه به دليل تفاوت هاي روش شناسي در مطالعات برخي تناقضات در نتايج مطالعات وجود دارد، با اين وجود نتايج مطالعات در كل اثر گذاري مواد فيتوشيميايي بر كاهش فشار اكسايشي، التهاب، درد، آسيب عضلاني و بهبود عملكرد جسماني را تاييد مي نمايند و بر اين اساس توصيه مي شود افرادي كه به انجام تمرينات جسماني شديد و طولاني مبادرت مي ورزند، جهت حفظ و بهبود عملكردجسماني و توسعه سلامتي از مواد فيتوشيميايي موجود در گياهان استفاده نمايند.