بررسي تاثير باقيمانده سموم استامي پرايد و ديكلرووس در خيار گلخانه اي بر عملكرد كبد و سلول هاي جنسي بيضه در موش كوچك آزمايشگاهي

سابقه و هدف: سموم دفع آفات به طور گسترده در سراسر جهان به ويژه در كشورهاي توسعه نيافته و در حال توسعه استفاده مي شود. اين در حالي است كه تاثير مقادير باقيمانده اين تركيبات بر فرايندهاي فيزيولوژيك بدن هميشه مورد بحث بوده است. روش بررسي: در اين پژوهش 27 بوته ي خيار با غلظتي معادل دو برابر دوز توصيه شده (استامي پرايد 50 گرم در ليتر و ديكلرووس 4 ميلي ليتر در ليتر) سمپاشي شدند. پس از 24 ساعت ميزان باقي مانده آنها به دست آمد و براي بررسي تأثير اين بقايا، 20 سر موش در 4 گروه تقسيم شدند. گروه كنترل و گروه هاي 1، 2 و 3 كه به ترتيب از سم ديكلرووس و استامي پرايد و گروه سوم تركيبي از دو سم را در آب آشاميدني دريافت كردند. يافته ها : باقي مانده سموم براي استامي پرايد 1.5 و براي ديكلرووس 0.5 ميلي گرم بر كيلوگرم خيار به دست آمد و تاثير آنها نشان از كاهش معني دار وزن بدن و ميزان آلبومين خون (0.01 p) و افزايش در آنزيم هاي كبدي (آسپارتات آمينوترانسفراز و آلانين آمينوترانسفراز) و تغييراتي در تعداد سلول هاي جنسي بيضه داشت (0.05 P). نتيجه گيري: مي توان پديد آمدن اختلالات كبدي و كاهش پتانسيل توليد مثلي در موش هاي جنس نر را پي آمد اضافه نمودن سموم به آب آشاميدني آنها دانست. از اين رو پايش وجود باقي مانده سموم در مواد غذايي گذاره اي ارزشمند است كه بايد پيوسته صورت گيرد و در كاربرد اين سموم نگرش ويژه اي داشت.