بررسي اثر پروپوفول بر روي سلول‌هاي ناحيهCA2و CA3 هيپوكامپ موش صحرايي مدل ايسكمي ريپرفيوژن

سابقه و هدف: ايسكمي/رپرفيوژن مغزي منجر به مرگ برنامه ريزي شده سلول يا آپوپتوز مي شود. هيپوكامپ بافتي بسيار حساس به ايسكمي مغزي است. پروپوفول نوعي داروي بيهوشي است كه اخيرا به عنوان حفاظت كننده عصبي مورد توجه قرار گرفته است. در اين تحقيق اثر پروپوفول در ناحيه CA2 و CA3 هيپوكامپ متعاقب ايسكمي بررسي شد. روش بررسي: ۲۴ موش صحرايي نر ويستار به ۴ گروه ۶ تايي كنترل، ايسكمي، حامل و آزمايشي تقسيم شدند. گروه آزمايشي mg/kg 40 داروي پروپوفول و گروه حامل ۱ ميلي ليتر نرمال سالين ۱ ساعت قبل از ايسكمي به صورت داخل صفاقي دريافت كردند. ايسكمي با بستن شريان هاي كاروتيد مشترك دو طرف به مدت 20 دقيقه و سپس رپرفيوژن القاء شد. ۴ روز بعد تمامي رت ها قرباني شدند و بافت هيپوكامپ به روش رنگ آميزي نيسل بررسي شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماري SPSS-25 و آزمون آماري ANOVA يك طرفه و تست TUKEY مورد تحليل قرار گرفتند. سطح معني داري 5/0 P در نظر گرفته شد. يافته ها: ايسكمي رپرفيوژن به مدت ۲۰ دقيقه باعث دژنراسيون سلول هاي هرمي ناحيه CA2 وCA3 هيپوكامپ شد و اين نورون ها كاهش قابل ملاحظه اي را نسبت به گروه كنترل نشان دادند، اما تزريق پروپوفول موجب مهار كاهش تعداد سلول هاي سالم در اين دو ناحيه شد. نتيجه گيري: پروپوفول مي تواند به عنوان عاملي موثر در پيشگيري يا كاهش عوارض سكته مغزي به تنهايي و يا با ساير داروها مورد استفاده قرار گيرد.