بررسي رضايتمندي دانشجويان پرستاري از آموزش باليني با استفاده از گروه همتايان

سابقه و هدف: آموزش باليني يكي از راهكارهايي است كه پرستاران از طريق آن به كسب صلاحيت باليني نائل مي شوند. آموزش با استفاده از گروه همتايان يكي از روش هاي موثر بويژه در بهبود مهارت هاي روان حركتي و همچنين كاهش استرس دانشجويان مي باشد كه در آن بخشي از آموزش فراگير توسط دانشجويان هم دوره يا دانشجويان دوره هاي بالاتر با نظارت استاد انجام مي گيرد. اين مطالعه با هدف بررسي رضايتمندي دانشجويان از آموزش باليني با استفاده از گروه همتايان انجام شد. روش بررسي: اين مطالعه نيمه تجربي بر روي دانشجويان پرستاري كارورز در عرصه (۷۱) نفر) و كارآموز ( ۸۴ نفر) در بيمارستانهاي دانشگاه علوم پزشكي آزاد اسلامي تهران انجام شد. نمونه ها به روش سرشماري انتخاب و به طور تصادفي به دو گروه مداخله و گروه كنترل تقسيم شدند. در گروه مداخله كاراموزان توسط كارورزان تحت نظارت مربي آموزش ديدند. در گروه كنترل آموزش توسط مربي انجام شد. در پايان دوره پرسشنامه سنجش رضايتمندي توسط هر دو گروه تكميل شد. روايي پرسشنامه با اعتبار محتوا و پايايي آن با آزمون مجدد تاييد شد. تحليل داده ها با نرم افزار 16 SPSS و آزمون تي مستقل با سطح معني داري ۰/۰۵ انجام شد. يافته ها: مقايسه ميانگين و انحراف معيار امتياز رضايتمندي دانشجويان دوره ي كارورزي در عرصه درگروه مداخله( 12.62±76.16) با گروه كنترل(15.48±66.85 ) اختلاف معني داري را نشان داد ( p=0/008). مقايسه ميانگين و انحراف معيار امتياز رضايتمندي دانشجويان دوره ي كارآموزي گروه مداخله (13.96±76.33) با گروه كنترل ( 16.23±65.25 )نشان داد كه بين دو گروه تفاوت معني داري وجود دارد ،( p=0/001). نتيجه گيري:اجراي روش آموزش با استفاده از همتايان باعث افزايش رضايتمندي دانشجويان مي شود .