طراحي مسير و تخصيص رادار براي گروهي از پهپادهاي همكار با مأموريت اخلال نويزي

اين پژوهش به دنبال ايجاد اخلال در يك سامانه راداري يكپارچه متعلق به يك سيستم پدافند هوايي به كمك گروهي از پهپادهاي همكار با استفاده از روش جمينگ نويزي مي‌باشد. براي اين منظور بايستي در ضمن تخصيص بهينه جمرها به هر يك از رادارها، مسيري مناسب براي نفوذ به اين سامانه با كمترين احتمال شكست عمليات طراحي شود. بهينه‌سازي با هدف كم شدن استفاده از منابع شامل زمان عمليات، افزايش اختلالات در سيستم رادارها و كاهش احتمال آشكارسازي پهپادها انجام مي‌گيرد. احتمال آشكارسازي تابعي از موقعيت و جهت نسبي پهپادها و رادارها و تعداد جمر اختصاص داده شده به هر رادار مي‌باشد. با توجه به پيچيدگي محاسباتي يافتن مسير بهينه در فضاي پيوسته، از گسسته‌سازي ميدان نبرد با نمونه‌برداري غيريكنواخت به روش لانه زنبوري به جاي نمونه‌برداري يكنواخت استفاده مي‌شود. اين گسسته‌سازي، مسيريابي را به حل مسأله كوتاه‌ترين مسير مقيد روي يك گراف محدود تبديل مي‌نمايد. اين روش در هر ناحيه‌اي كه احتمال انحراف مسير از خط مستقيم بيشتر باشد، تراكم نمونه‌برداري را افزايش مي‌دهد. مسأله تخصيص بهينه جمرها به رادارها نيز به گراف محدودي تبديل شده و با استفاده از الگوريتم پالس حل مي‌شود. در پايان اثربخشي الگوريتم‌هاي پيشنهادي با شبيه‌سازي يك مأموريت نوعي ايجاد اخلال توسط گروهي از پهپادهاي همكار در برابر سامانه پدافند هوايي يكپارچه دشمن نشان داده شده است.