بررسي و نقد كتاب Stone Tools in Human Evolution, Behavioral Differences among Technological Primates (دست‌افزارهاي سنگي در فرگشت انسان: تفاوت‌هاي رفتاري ميان نخستي‌سانان ابزارساز)

كتاب دست‌‌افزارهاي سنگي در فرگشت انسان از مجموعه كتاب‌‌هاي جان شِي براي آفريدن روشي نوين در تحليل دست‌افزارهاي سنگي است. اين بار، وي با رويكردي تازه، نه از ديد يك باستان‌‌شناسِ صرف، بلكه از ديد يك ديرين‌‌انسان‌‌شناس، در تلاش براي پاسخ‌‌دادن به پرسش‌‌هاي مربوط به فرگشت رفتار انسان به‌كمك روش‌‌هاي باستان‌‌شناسانه است. اگرچه دست‌افزارهاي سنگي براي درك فرگشت انسان امكان بالقوۀ بالايي دارند، برخي رويكردها و چهارچوب‌‌هاي باستان‌‌شناسي سنتي در تحليل آن‌‌ها مانع از درك اين فرگشت مي‌شوند. وي در جاي‌‌جاي كتاب بر نظر خود تأكيد مي‌‌‌كند كه باستان‌‌شناسان بايد رويكرد سنتي خود را تغيير دهند و در مطالعۀ فرگشت انسان و رفتار او براساس دست‌افزارهاي سنگي روش‌‌هاي نويني بيابند. اين روش‌‌هاي نوين مي‌‌توانند ديرين‌انسان‌شناسان، متخصصان علم ژنتيك‌ ‌ديرينه، و باستان‌‌شناسان را گردهم آورند كه به كسب نتايج بهتري در درك رفتار انسان منجر شود. اين هدف نويسنده و تلاش ارزش‌مند وي درخور تقدير است، اما آيا وي به رويكردي نوين در كتاب خود دست يافته است؟ تا چه ميزان رويكرد نويسنده در اين كتاب به دست‌يابي به اين هدف نزديك شده است؟ مروري بر اين كتاب نشان مي‌‌دهد كه هنوز راه درازي در پيش است تا بتوانيم رفتار و چرخۀ فرگشت انساني را از راه مطالعۀ دست‌‌افزار ‌‌سنگي درك كنيم. كتاب با پرسش‌‌هاي فراوان و بدون پاسخ به‌پايان مي‌‌رسد و خوانندگان را با اين پرسش برجاي مي‌‌گذارد كه آيا نويسنده توانسته است از رويكرد باستان‌‌شناسانۀ سنتي، كه خود در سراسر كتاب منتقد آن بوده و تلاش براي يافتن جاي‌گزيني براي آن داشته است، رها شود؟