تحليل ابعاد و عوامل موثر در تدوين سياست تداركات عمومي نوآوري: مطالعه موردي سه بخش منتخب نفت، نيرو و راه

تداركات عمومي با حجم 20 درصدي از توليد ناخالص ملي بيشتر كشورها مي تواند بازار قابل توجهي براي راه حل هاي نوآورانه فراهم آورد. با اين نوع خريد ريسك بازار بنگاه توسعه دهنده به دليل ضمانت فروش حجم مشخصي از محصول كاهش مي يابد. در كشور ما استفاده از اين ابزار بصورت موردي و محدود بوده و سياست مشخصي در اين خصوص تدوين نشده است. در پژوهش حاضر تلاش گرديد عوامل موثر بر تدوين سياست تداركات عمومي نوآوري، شناسايي و تحليل گردند.با مرور دقيق ادبيات ، شش بعد و 23 عامل موثر شناسايي و الگوي نظري پژوهش تدوين گرديد. با اتخاذ راهبرد مورد كاوي چندگانه و براساس الگوي نظري، سه بخش نفت، نيرو و راه و شهرسازي مورد بررسي قرار گرفتند. تحليل هاي درون موردي و بين موردي صورت پذيرفت و نقاط اشتراك و تفاوت سياست تداركات نوآوري در بخش هاي هاي منتخب بر اساس تكرار واقعي و نظري مورد تحليل قرار گرفتند. در نهايت، 19 عامل بر اساس تكرار واقعي داراي قابليت تعميم تشخيص داده شد. اين عوامل شامل دو بعد بيروني - شرايط بين المللي و بافت سياستي – و چهار بعد دروني يعني ويژگي هاي نهادي، سازماندهي و توانمندي، تجميع تقاضا و طراحي مشوق ها مي باشند. در ميان ابعاد اهميت مضاعف دو بعد تجميع تقاضا و سازماندهي و توانمندي مورد تاكيد قرار گرفت. در انتها و بر اساس نتايج پژوهش، برخي راهكارها براي تدوين سياست پيشنهاد گرديد.